در فضیلت قناعت – قسمت سوم
در سیرت اردشیر بابکان آمده است که حکیمی عرب را پرسید که روزی چه مایه طعام(۱) مصلحت است خوردن؟
گفت: صد درم سنگ(۲) کفایت کند. گفت: این قدر چه قوّت دهد؟
گفت: هذا المِقدارُ یَحمِلُکَ و ما زادَ عَلی ذلک فَانتَ حامِلُه. یعنی این قدر تورا بر پای همیدارد و هر چه بر این زیادت کنی تو حمال آنی.
خوردن برای زیستن و ذکر کردن است
تو معتقد که زیستن از بهر خوردن است
۱. چه مقدار غذا
۲. درم سنگ معادل وزن یک درم یا چهل و هشت حبه است