این دربان، آن‌قدر هم دربانی می‌کند و آن‌قدر جلوی ما را می‌گیرد تا دل را بشکند و دل که شکست، دیگر دست شیطان نیست چه بخواهد چه نخواهد، نمی‌تواند جلوی انسان را بگیرد که: “انا عند المنکسرة قلوبهم”.

جلوتر که می‌روید، می‌بینید که اصلاً او یکی است و یکی، قرب و بعد ندارد؛ زیرا وقتی توحید الصمد و غیرمتناهی شد، چه از چه و که از که دور است؟ اصلا دو تا کجاست تا این یکی به آن یکی نزدیک و یا از آن دور شود؟

از دیدگاه انسان مراقب عرفانی و آنکه به قله شامخ توحید صمدی رسیده، زاهد هم از پیشگاه الهی رانده‌ شده و مطرود است؛ چراکه او هم همانند جهنمی، از خداوند گریزان است. جهنمی از خدا می‌گریزد و به جهنم می‌رود، ولی بهشتی از خدا می‌گریزد و به سوی بهشت می‌رود.

در مراقبت عرفانی، چه در عرفان نظری، چه در عرفان عملی، شخص مراقب، باید توحید را قوی بفرماید و به‌ حقیقت خداشناس شود؛ آن‌ طور که قرآن در مقام توحیدش، حق متعال را در آیات و سُوَر گوناگون مطرح می‌فرماید.

این عارفان الهیه که اهل‌ الله هستند، خدا را بالذات می‌خواهند و غیر خدا را بالعرض؛ لذا خودشان هم به یک نحوه غیر می‌باشند و آنگاه این غیر بالعرض را تقدیم آن حقیقت بالذات الهیه می‌کنند.

موت ارادی انسان ساز است / حضور و مراقبت استاد صمدی آملی (مجلس چهاردهم): در کتاب‌های فقه و اخلاق، تمام همت دین در این است که نفس را تا موقعی که با این جسم طبیعی است، به موت ارادی برساند و او را بمیراند، نه این‌ که با موت طبیعی بمیرد و ببیند چه خبر می‌شود. مردن به موت ارادی کمال است.

موت طبیعی کمال نیست / حضور و مراقبت استاد صمدی آملی (مجلس چهاردهم): آنچه کمال است موت ارادی است. البته در موت طبیعی ماوراء طبیعت مکشوف می‌شود و نفس چون تجرّد دارد، به‌ محض اینکه از کثرت جسم مادی دست برداشت، می‌بیند حرکت جوهری بر او جلوه کرده‌ است؛ زیرا ذات او مجرّد است و با عالم تجرّد مشابهت دارد و این مشابهت و سنخیت سبب حصول ادراک است که این ادراک، یا شیرین و لذت آور است یا دهشت‌ آور و وحشت‌ آور.

حضور و مراقبت استاد صمدی آملی / مجلس چهاردهم (تاثیر توحد بر ارتباط با ماوراء طبیعت): اگر نفس را به کارهای نیک مشغول کند، دیگر نفس وقت نمی‌کند از این کار منصرف شود و به‌ دنبال امور دیگران رود؛ لذا فرمودند به اشتغالات حلال خود هم‌ جهت بدهید.

کتاب حضور و مراقبت استاد صمدی آملی مجموعه سخنرانی های ایشان در سال 1378 و در مشهد مقدس است. در این مطلب قسمتی دیگر از مجلس چهاردهم این کتاب گران بها را آغاز کرده و خدمتتان عرضه می داریم.

در زیارت اربعین به محضر مبارک حضرت امام حسین علیه السلام، سلام می دهیم: سلام بر کسی که َقَتیلِ الْعَبَراتِ است، سلام بر کسی که اَسیرِ الْکُرُباتِ است، اسیر کُربَتها شده، اصلاً آقاجان اسیر سختی شده است.