این مطلب به معرفی مسجد جامع تبریز (مسجد جامع کبیری تبریز) اختصاص دارد. تاریخ بنا و نام بانی اولیه آن به طور دقیق معلوم نیست. عدّه‌ای بنای قدیمی این مسجد را به دوره سلجوقیان نسبت می‌دهند و عده ای دیگر بر این باورند که قدمت این بنا به دوران قبل از سلجوقیان بر می گردد.
جنگل ارسباران که یکی از جاذبه های بکر و طبیعی استان آذربایجان شرقی و تبریز است در سال ۱۳۹۳ در میراث طبیعی ایران به ثبت رسید.
ارگ علیشاه تبریز (ارگ تبریز) یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است. این ارگ در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده‌است. ارگ تبریز (ارگ علیشاه تبریز) و محوطهٔ باستانی آن در ۱۵ دی ۱۳۱۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تنها کویر منطقه آذربایجان با نام کویر قوم تپه در شمال شرقی شهر تبریز قرار دارد. شاید شنیدن اسم کویر در تبریز کمی عجیب و دور از ذهن باشد، ولی کویر قوم تپه تبریز به علت وزش باد و جمع شدن خاک های منطقه به صورت تپه های شنی در آمده و دیده می شود.
ائل گلی به معنای استخر مردم و شاه گلی به معنای استخر شاه است. قبل از صفویان این استخر منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌های شرق تبریز بود.
بنا به کتیبه نصب شده بر سر در مسجد کبود تبریز، قدمت آن به سال ۸۷۰ هجری قمری (قرن ۹ هجری) و زمان حکمرانی سلسله قراقویونلوها برمی گردد. به دلیل تنوع و انواع خطوط به کار رفته در طراحی و کاشی کاری، همچنین استفاده از رنگ های زیبا و متناسب این مسجد به فیروزه اسلام شهرت پیدا کرده است.
تفکر ساخت و ایجاد موزه آذربایجان تبریز به سال های ۱۳۰۶ و ۱۳۰۷ بر می گردد که در این سال نمایشگاهی از سکه های مکشوفه از تبریز در سالن سابق ساختمان کتابخانه تربیت بر پا شد. اساس موزه آذربایجان تبریز در سال ۱۳۳۶ با نمایش ۲۰۲ قطعه از آثار فرهنگی ارسالی از موزه ایران باستان (موزه ملی) در تالار فوقانی کتابخانه ملی سابق تبریز آغاز شد و اندیشه تاسیس موزه آذربایجان در محل فعلی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۷ جامه عمل پوشید. قبل از بهره برداری از این موزه، از محل دبیرستان “نجات” سابق برای نمایش اشیاء فرهنگی جمع آوری شده، استفاده می شد. این موزه در سال ۱۳۴۱ رسماً افتتاح شد.
استان آذربایجان شرقی یکی از استان‌های ایران است که در منطقه آذربایجان ایران واقع شده و زمان حکومت پهلوی آذربایجان خاوری نامیده می‌شد. این استان بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین استان ناحیهٔ شمال غربی ایران (آذربایجان) محسوب می‌شود. تحلیلکی های عزیز ما را در معرفی استان آذربایجان شرقی همراهی کنید…
