عطار نیشابوری

عطار نیشابوری در کتاب مصیبت نامه خود شعری درباره پیامبر دارد با عنوان فی معراج النبی صلی الله علیه و اله و سلم دارد.

نام او به اتفاق تذکره نویسان محمد و لقب او جلال الدین است و همه مورخان او را بدین نام و لقب شناخته اند و او را جز جلال الدین به لقب خداوندگار نیز مى خوانده اند و خطاب لفظ خداوندگار گفته بهاء ولد است.

محرم در ادبیات فارسی / همراه با عطار نیشابوری … وی یکی از شاعران بزرگ متصوفه و از مردان نام آور تاریخ ادبیات ایران است. سخن او ساده و گیراست. عطار در مصیبت نامه خود می گوید: کیست حق را و پیمبر را ولی

حماسه محرم از دیرباز در شعر بسیاری از شاعران تبلور یافته است و هر کدام به نحوی به آن پرداخته اند. در این مقاله برآنیم تا به برخی از این شعرها بپردازیم و اشاره ای به آن ها داشته باشیم.

حکایت هرچه گفتم آن منم عطار نیشابوری…تیره بود آن خانه افتادش گمان / کاین مگر هم کودکانند این زمان / تاکه از جایی دری بگشاد باد …

حکایت شوخ ما واپیش چشم ما میار عطار نیشابوری … بوسعید مهنه در حمام بود / قایمیش(3) افتاد و مردی خام بود …

درباره عطار نیشابوری … چنان که از مطالعه آثار عطار برمی آید وی مردی بوده است مطلع از علوم و فنون ادبی و حکمت و کلام و نجوم و محیط بر علوم دینی از تفسیر و روایت احادیث.

آن مخدره خدر خاص، آن مستوره اخلاص، آن سوخته عشق و اشتیاق، آن شیفته قرب و احتراق، آن گمشده وصال، آن مقبول الرجال ثانیه مریم صفیه، رابعه العدویه رحمةالله علیهما. اگر کسی گوید ذکر او در صف رجال چرا کرده ای گویم که خواجه انبیا علیهم السلام می فرماید: ان الله لاینظر الی صورکم الحدیث. کار به صورت نیست به نیت است.