گیاهان دارویی

پرسیاوشان گیاهی است علفی که در مناطق شمال ایران می روید. برگ های آن شبیه گشنیز است و دم برگ های آن بسیار نازک و بلند است و در مناطق با خاک غیر غنی هم رشد می کند.

رزماری یا اکلیل کوهی یا رومارن، گیاهی است که با نام علمی Salvia rosmarinus یا Rosmarinus officinalis شناخته می شود و بومی منطقه خاورمیانه است.

این گیاه دارویی از خانواده نعناع است ولی طعم آن گرم تر، گس تر و تلخ تر است و ادویه ای سرشار از آنتی اکسیدان است.

برگ بو جزو گیاهان دارویی هست که به عنوان ادویه در آشپزی هم مورد استفاده قرار می گیرد و مواد مغذی زیادی دارد. طبیعت این گیاه گرم و خشک است.

برگ های گیاه آلوئه ورا به صورت تازه به فروش می رسد و از آن به صورت خوراکی و موضعی می توان استفاده کرد.

سیاه دانه با مزاج گرم و خشک دارای خواص درمانی زیادی است و از قدیم الایام در مواد غذایی به خصوص ترشیجات مورد مصرف بوده است و به نام های متعددی همچون کمون اسود، شونیز، کمون هندی و سیاه تخمه نیز شناخته می شود. با ما همراه باشید تا با خواص سیاه دانه، بخور و ترکیب آن با عسل آشنا شوید.

ختمی گیاهی است علفی و گل هایی به رنگ سفید یا ارغوانی دارد و قسمت های مورد استفاده آن ریشه و برگ گیاه است.

شبدر قرمز با نام Red Clover Trifolium  یک گیاه علفی دائمی و بومی آمریکای شمالی است ولی تقریبا در تمامی مناطق وجود دارد.

زعفران گیاه بومی اروپا و آسیا است که به صورت خشک شده به عنوان ادویه استفاده می شود. این گیاه خواص زیادی دارد.

گل سرخ یا همان گل ‌محمدی طبیعتی معتدل متمایل به سردی و خشکی دارد. بودن این گل‌های معطر نشاط آور و مقوی قلب و مغز است.

سنبل الطیب (علف گربه) با نام علمی Valeriana گیاهی علفی و چندساله است که ساقه آن به صورت عمودی و حداکثر تا دو متر رشد می کند.