مجله اینترنتی تحلیلک

جمعه/ 7 اردیبهشت / 1403
Search
Close this search box.
زندگینامه حضرت سکینه

زندگینامه حضرت سکینه سلام الله علیها

حضرت سُکَینه دختر امام حسین (ع) و رباب بنت امرؤ القیس از حاضران در واقعه کربلا و اسیران کربلا بود که پس از شهادت پدرش با کاروان اسیران به کوفه و شام برده شد.

همراهان عزیز مجله اینترنتی تحلیلک؛ میخواهیم در این مطلب با زندگینامه حضرت سکینه سلام الله علیها بیشتر آشنا شویم.

زندگینامه حضرت سکینه

حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلام از رباب دختر امرؤ القیس بود. نام او را آمنه، امینه و امیمه ذکر کرده‌اند و گفته‌اند به سبب سکون، آرامش و وقاری که داشت، مادرش او را سکینه لقب داده بود. در منابع تاریخی زمان تولد او مشخص نشده اما او را کوچک‌تر از خواهرش فاطمه معرفی کرده‌اند.

سال ولادت حضرت سکینه به درستى روشن نیست ولى چون در زمان حیات پدرش بالغه و بانویى رشیده بوده مى‌توان گفت در روز عاشورا ده یا چهارده ساله و تولدش سال ۴۷ یا ۵۱ قمرى بوده است.

از کتاب‌های تاریخی بر می‌آید حضرت سکینه در زمان حرکت امام حسین علیه السلام به کربلا، بالغ و در سن ازدواج بوده؛ زیرا زمانی‌ که حسن مثنی یکی از دختران امام حسین را خواستگاری کرد، امام او را در انتخاب بین حضرت سکینه و فاطمه مخیر کرد.

خصوصیات اخلاقی حضرت سکینه

حضرت سکینه، عفیفه، بخشنده، شاعر، فصیح و بلیغ، آشنا در نزد اهل ادب، با فراست، باوقار و خوش‌ذوق بود. امام حسین علیه‌السلام درباره‌اش مى‌فرماید:«امّا سکینه فغالب علیها الاستغراق مع اللَّه؛ اما سکینه غالباً و با تمام وجود محو جمال ازلى خداى متعال است.»

به جهت این مقام والا است که امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا، وى را «یا خیره النسوان»، اى بهترین زنان، خطاب فرمود. سخاوت ایشان نیز در کتب تاریخی مورد اشاره قرار گرفته است. او هزینه سفر حج برادرش امام سجاد علیه السلام را پرداخته است. {صفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ج۱۵، ص۱۸۳}

زندگینامه حضرت سکینه سلام الله علیها
زندگینامه حضرت سکینه

زندگینامه حضرت سکینه

ازدواج حضرت سکینه

مورخان درباره ازدواج حضرت سکینه اختلاف دارند. بعضی معتقدند امام حسین علیه السلام حضرت سکینه را به ازدواج پسر عموی خود عبدالله بن حسن درآورد؛ اماشیخ مفید، عبدالله بن حسن را در زمان واقعه کربلا کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده، توصیف می‌کند.

برخی منابع همسر حضرت سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی معرفی کرده‌اند؛ البته بر اساس همین منابع ابوبکر کنیه عبدالله بن حسن بوده است. برخی مورخان معتقدند قبل از آن که ازدواج آنان به زفاف بینجامد، عبدالله در واقعه کربلا به شهادت رسید. در ریاحین الشریعه، عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است.

 واقعه کربلا

بر اساس گزارش‌های موجود در مقاتل، حضرت سکینه در واقعه کربلا حضور داشته است. بنابر نقل این منابع، در روز عاشورا، امام حسین علیه السلام برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشت و با آنان وداع کرد سپس نزد دختر خود حضرت سکینه رفت که در گوشه‌ای نشسته و می‌گریست. امام حسین علیه السلام او را به صبوری دعوت کرد و در آغوش کشید و اشک از چشمان او پاک کرد.

همچنین در لهوف نقل شده است که در روز یازدهم محرم به هنگام وداع اهل بیت علیهما السلام با شهدا؛ حضرت سکینه پس از سخنان عمه‌اش حضرت زینب سلام الله علیها پیش رفت و جنازه پدر را در آغوش گرفت اما لشکریان عمر بن سعد او را به زور از بدن پدرش جدا کردند.

زندگینامه حضرت سکینه

ایام اسارت حضرت سکینه

پس از واقعه عاشورا، حضرت سکینه همراه دیگر اسیران کربلا به کوفه و شام برده شدند. از سهل بن سعد ساعدی صحابه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده که روز ورود اسرا به شام در دروازه ساعات دختری را دیدم که بر شتری بی‌محمل سوار بود؛ او خود را حضرت سکینه دختر امام حسین علیه اسلام معرفی کرد و از من خواست برای حفظ حرمت خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کاری کنم که نیزه‌داران سرهای شهدای کربلا را از اطراف اسیران دور کنند. سهل می‌گوید من با پرداخت مقداری دینار توانستم خواسته او را برآورده کنم. {خوارزمی، مقتل الحسین علیه‌السلام، ۱۴۱۸ق، ص۶۰- ۶۱}

در برخی از منابع تاریخی نیز خوابی از ایشان در دمشق نقل شده که در آن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم  همراه برخی از پیامبران و حضرت زهراء سلام الله علیها با همراهی عده‌ای از زنان بهشتی در حالی که پیراهن خونی امام حسین علیه السلام در دست مادرش بود به سمت کربلا می‌روند.{ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۵-۱۰۶}

وفات حضرت سکینه

ایشان پس از اسارت به همراه کاروان اسرا به مدینه بازگشت. از زندگی او در مدینه تا زمان وفات، در منابع تاریخی گزارش چندانی در دست نیست و تنها به ذکر بعضی از مناظرات و مجالس علمی اکتفا شده است. چگونگی وفات و محل دفن آن بزرگوار نیز مورد اختلاف مورخان بوده است.

برخی از منابع تاریخی وفات حضرت سکینه را ۵ ربیع‌الاول سال ۱۱۷ قمری در مدینه نقل کرده‌اند. بنا بر نقل این منابع، خالد بن عبدالله (حاکم وقت) بر او نماز خواند و او را در قبرستان بقیع به خاک سپردند. برخی نیز گفته‌اند وقتی سکینه با اصبغ بن عبدالعزیز ازدواج کرد، از مدینه به طرف مصر حرکت کرده و در دمشق درگذشت و در قبرستان باب الصغیر دمشق، قبری منسوب به سکینه وجود دارد.

عده‌ای نیز گفته‌اند پس از ازدواج با اصبغ بن عبدالعزیز به مصر رفته و در آنجا مدفون شده است. بقعه‌ای در قاهره نیز به سکینه بنت الحسین منسوب است.

 

مجله اینترنتی تحلیلک

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x