محمد زکی زاده

هرگز از دور زمان ننالیدم و روی از گردش آسمان درهم نکشیدم(روی درهم کشیدن به معنی ابراز دلتنگی و شکایت است) مگر وقتی که پایم برهنه مانده بود و توانایی خرید کفشی نداشتم(2)، به مسجد جامع(3) کوفه در آمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت. شکر نعمت حق...

موسی، علیه السلام، درویشی را دید از برهنگی خود را در ریگ پوشانده بود(1). دعا کرد تا خدای، عزّوجلّ، مر او را نعمتی داد. پس از چند روز دیدش گرفتار و مردم بسیار (2) بر او گرد آمده. گفت: این را چه حالت است؟گفتند: شراب(3) خورده است و عربده...

حاتم طایی را گفتند: از خود(1) بزرگ همت تر در جهان دیده‌ای یا شنیده‌ای؟گفت: بلی، یک روز چهل شتر قربان کرده بودم امرای عرب را خود به گوشه صحرا به حاجتی بیرون رفتم.خارکنی را دیدم پُشته فراهم نهاده.گفتم: به مهمانی حاتم چرا نروی که خلقی بر سفره(2) او گرد...

ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس چه سفرها کرده‌ایم، چه سفرها کرده‌ایم ما برای بوسیدن خاک سر قله‌ها چه خطرها کرده‌ایم، چه خطرها کرده‌ایم ما برای آنکه ایران گوهری تابان شود خون دل‌ها خورده‌ایم، خون دل‌ها خورده‌ایم ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود رنج دوران برده‌ایم، رنج دوران برده‌ایم ما برای بوئیدن بوی گل نسترن چه سفرها...

درویشی را کار مهمی(1) پیش آمد. کسی گفت: فلان نعمتی فراوان(2) دارد، اگر بر حاجت تو آگاه(3) شود در قضای آن توقف روا ندارد(در برآوردن آن حاجت درنگ و تاخیر را جایز نخواهد داشت). گفت: من او را نمی شناسم.(5) گفت: مَنَت راهنمایی(6) کنم.دستش گرفت و به منزل آن...

جوانمردی را در جنگ مغول(1) زخمی هولناک(2) رسید. کسی گفت: فلان بازرگان نوش دارو دارد، اگر بخواهیممکن است که(3) قدری ببخشد. و گویند آن بازرگان به خسیسی(4) معروف بود. گر بجای نانش اندر سفره بودی آفتاب تا قیامت روز روشن کس ندیدی در جهان  جوانمرد گفت: اگر نوش دارو خواهم دهد یا...

مژده بده، مژده بده، یار پسندید مرا سایه ی او گشتم و او برد به خورشید مرا جانِ دل و دیده منم، گریه ی خندیده منم یارِ پسندیده منم، یار پسندید مرا کعبه منم، قبله منم، سوی من آرید نماز کان صنمِ قبله نما خم شد و بوسید مرا پرتو دیدار خوشش تافته در دیده...

بیماری(1) را گفتند: دلت چه می خواهد؟گفت: آن که دلم چیزی نخواهد.معده چو پُر گشت و شکم در خاست سود ندارد همه اسباب راست   1. بیماری  مجله اینترنتی تحلیلک

در سیرت اردشیر بابکان آمده است که حکیمی عرب را پرسید که روزی چه مقدار غذا(1) مصلحت است خوردن؟گفت: صد درم سنگ معادل وزن یک درم یا چهل و هشت حبه است(2) کفایت کند. گفت: این قدر چه قوّت دهد؟گفت: هذا المِقدارُ یَحمِلُکَ و ما زادَ عَلی ذلک فَانتَ...

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادندواندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادندبیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردندباده از جام تجلی صفاتم دادندچه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبیآن شب قدر که این تازه براتم دادندبعد از این روی من و آینه وصف جمالکه در آن جا خبر...