توکن و کوین

توکن و کوین دو اصطلاح رایج در بین فعالان بازار ارزهای دیجیتال است. بسیاری از افراد از این دو کلمه به اشتباه استفاده می کنند، ما در این مقاله سعی داریم تفاوت های میان این دو را بررسی کنیم و به آن ها بپردازیم.

با ما همراه باشید.

توکن چیست؟

توکن (Token) نوعی از ازرهای دیجیتال است که همانند کوین‌ها در آن واحد، نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده سایر کوین‌ها کنترل می‌شوند. به‌ عبارت ساده‌تر توکن‌ها برخلاف کوین‌ها دارای یک بلاک چین اختصاصی نیستند و برای این‌ که کارایی یک کوین را حفظ کنند، معمولا از بستر بلاکچین یکی از کوین‌ها استفاده می‌کنند.

امروزه در دنیای ارزهای دیجیتال توکن‌های زیادی بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد به‌ وجود آمده روی بستر بلاک چین اتریوم اشاره کرد.

چگونه می توان توکن‌ ایجاد کرد؟

ایجاد توکن ها کار چندان پیچیده ای نیست و هر فردی که کمی تجربه در زمینه برنامه‌نویسی داشته باشد، می تواند برخی از کوین‌های بومی را به بلاک‌چینی منتقل کند که توکن در آن ایجاد می‌شود، با این کار به راحتی توکن اختصاصی به وجود می آید.

مثلا اگر توکن مورد نظر خود را در پلتفرم اتریوم پیاده سازی کنید، باید مقداری از کوین های اتریوم یا همان اتر را خرج کنید تا استخراج کننده‌های شبکه اعتبار معامله توکن شما را تأیید کنند.

همچنین توجه داشته باشید که برای انجام تمام معاملات توکن در بلاک‌چین، باید هزینه کنید و این هزینه تنها به ایجاد توکن محدود نمی‌شود، بلکه هر عملیاتی که در بلاک چین اتریوم صورت می گیرد، باید از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های خاص از یک کاربر به دیگری استفاده شود.

متأسفانه آسان‌ بودن ایجاد توکن‌های بی‌ارزش و بدون کاربرد، بستری برای کلاهبرداری هم فراهم کرده است و گاهی اوقات کلاهبرداران سعی می‌کنند توکن‌هایی که هیچ ارزشی ندارند را در قبال پول‌های واقعی مبادله کنند.

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست.

کیف پول‌ های توکن‌ ها

هر توکن می‌ تواند روی تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود. برای مثال، یک توکن اتریومی مانند چین لینک یا تتر را می‌ توانید روی کیف پول و آدرس‌های اتریوم ذخیره کنید.

به‌ بیان ساده، با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم می‌توانید تمام توکن‌های مبتنی بر آن را ذخیره کنید.

تتر می‌خواهید؟ آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید. چین لینک می‌خواهید؟ باز هم آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید.

در مورد بلاک چین‌های دیگر مانند ترون، بایننس چین، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن‌ها روی کیف پول‌های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات و اولنچ این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند.

انواع توکن

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌ بندی گنجانده می‌شوند که شامل موارد زیر می شوند:

• • امنیتی

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است. به لحاظ عملکرد این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

• • کاربردی

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کنند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

• • پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود.

این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

کوین

کوین یا همان آلتکوین به نوعی از ارز دیجیتال گفته می شود که به طور مستقل کار می‌کند و برای خودش یک شبکه بلاک چین خصوصی دارد.

در بلاک چین معاملات کوین مذکور انجام می‌شود. اکثر آلتکوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی یک نسخه (یا یک فورک) از بیت کوین هستند که با استفاده از پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آن ها افزوده شده است.

پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در حقیقت یک کوین جدید به وجود آمده است. بیت کوین‌ کش، لایت کوین، دوج کوین، Namecoin و بسیاری دیگر نمونه هایی از کوین‌های محبوب در بازار هستند.

علاوه بر این کوین‌های دیگری نیز وجود دارند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند اتریوم، ریپل و مونرو و…

این کوین‌ها در حقیقت یک بلاک چین جداگانه برای خود دارند و بلاک چین آن ها به عنوان یک پایگاه داده امکان پیگیری و تایید معاملات را فراهم می کند.

بنابراین مشخصه بارز کوین ها این است که برای فعالیت خود از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کنند. به عنوان مثال اتریوم، کوینی مخصوص به اسم اتر (ETH) دارد که بر روی بلاک چین اتریوم کار می کند. کوین ها هیچ ماهیت فیزیکی ندارند و برای ارسال و دریافت آن ها هیچ کوین فیزیکی بین افراد رد ‌و ‌بدل نمی‌شود.

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟

معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

• • برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها ارزشی را دریافت و ارسال کنید)

• • به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)

• • یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

• • اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغولند)

• • در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند

کلام آخر

یکی از مهم‌ترین عواملی که در شناسایی فرق بین یک کوین و توکن می‌تواند استفاده شود، داشتن یا نداشتن بلاک چین اختصاصی است. هر کوین در بازار ارزهای دیجیتال از یک الگوریتم شبکه‌ای پیروی می کند و برای اینکه کارایی خاص کوین خود را بتواند به بهترین شکل ممکن عملی کند، بلاک چین مخصوص به خودش را راه‌ اندازی می‌کند.

اگر کوینی دارای بلاک چین اختصاصی نباشد، در دسته توکن‌ها قرار خواهد گرفت.

امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.

مجله اینترنتی تحلیلک