غزل ۱۳۵ حافظ (چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد) به همراه شرح
شرح غزل ۱۳۵ حافظ / چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد
چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد
صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد
شرح غزل ۱۳۵ حافظ (شرح غزل چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد)
چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد
همچون باد به کوی معشوق خواهم رفت و نفس خود را با بوی خوش او عطرآگین خواهم نمود.
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
عمرم بی می و معشوق بیهوده سپری شد. دیگر بیکاری و تنبلی بس است. از امروز به نوشیدن باده و همنشینی با یار مشغول می شوم.
دکتر دینانی می گوید:
«بدون محبت و بدون عشق واقعی عمر به هر شکل که بگذرد، هرزه و هدر و بی فایده است. بعد از این عمرم را به بطالت نخواهم گذراند و با می و معشوق به سر خواهم کرد.»
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد
هر آبرو و اعتباری که از علم و دین حاصل کردم بر خاک راه آن معشوق زیبا نثار خواهم کرد.
چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
مانند شمع سحری که در صبح می میرد در برابر خورشید عشق او عمرم به پایان خواهد رسید.
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد
به یاد چشم مست و زیبای تو خود را مست خواهم کرد و پیمان دیرین خود را که با تو بسته بودم، محکم خواهم نمود.
خراب: ایهام دارد: ۱.مست و بیخود ۲.ویران و تباه
صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد
باد صبا کجاست تا این جان عاشق خونینم را چون گل نثار بوی خوش زلف معشوق کنم؟
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد
ای حافظ ریا و دو رویی سبب صفای دل انسان نمی شود پس روش رندی و عشق را برخواهم گزید.
در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه، شاخ نبات حافظ و حافظ معنوی نیز استفاده شده است.
حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.
شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.
حافظ معنوی؛ غزلیات حافظ شیرازی به روایت دکتر دینانی است.
