همراهان مجله اینترنتی تحلیلک؛ در این مطلب می خواهیم با زندگینامه کورت گودل یکی از نوابغ علم ریاضی در جهان آشنا شویم. شهرت کورت گودل به واسطه قضیه ای با عنوان ناتمامیت است که در ریاضیات اثبات کرد. او به کمک منطق ریاضی ثابت کرد که عبارت های درستی در ریاضیات وجود دارند که درستی آن ها توسط اصول ریاضی قابل اثبات نیست. این کشف، شکوه و جلال اسطوره ایِ بنای ریاضیات را که به عنوان قدرتمندترین ابزار شناخت هستی در دست اندیشه انسان پذیرفته شده بود و طی زمانی بیش از ۲ هزار سال در تاریخ علم قد عَلَم کرده بود را به ناگهان فرو ریخت و بدین ترتیب، متفکران را بر آن داشت که در پندارهای خود نسبت به بنیادهای حقیقت به طور جدی تجدید نظر کنند. این گونه بود که تاریخ علم بار دیگر شاهد شکست کمیت ها در برابر کیفیت شد و یک مرد، به تنهایی حقیقتی را آشکار کرد که هزاران اندیشمند بزرگ، پیش از او درباره آن می اندیشیدند.
با ما همراه باشید…
کورت گودل
کورت گودل دومین فرزند از یک خانواده مهاجر و آلمانی بود. او در ۲۸ آوریل ۱۹۰۶ در شهر برنو به دنیا آمد. خانواده کورت گودل در صنایع نساجی شهر کار می کردند. پدرش فارغ التحصیل مدرسه تجارت بود که در سایه سخت کوشی به سِمَت مدیریت منصوب شده بود و سهام دار بخشی از کارخانه های بزرگ نساجی شهر برنو شد و بنابراین قدرت مالی لازم را داشت تا خانه ای ویلایی در حومه شهر خریداری کرده و هر دو فرزندش را به مدرسه خصوصی آلمانی زبان بفرستد. آن ها هر دو در تحصیلات خود بسیار موفق بودند.
کورت گودل کورت با وجود اینکه شخصیتی درون گرا داشت، کودکی بسیار پرسش گر بود، به طوری که همه او را آقای چرا می نامیدند.
کورت گودل در سال ۱۹۲۴ به دانشگاه وین رفت و ابتدا قصد تحصیل در رشته فیزیک را داشت اما پس از زمان کوتاهی و تحت تاثیر برنامه های سخنرانی فیلیپ فورت وانگلر و هانس هان به ریاضیات روی آورد.
چیزی نگذشت که استعداد خارق العاده او توجه دیگران را جلب کرد؛ به طوری که تنها دو سال پس از ورود به دانشگاه از او دعوت شد که در جلسات مناظره گروهی که توسط هان و فیلسوفی به نام موریتزشلیک از دو سال قبل پایه گذاری شده بود، شرکت کند. این گروه بعدها به حلقه وین شهرت یافت.
گودل سال تحصیلی ۱۹۳۴-۱۹۳۳ را در مرکز تازه تاسیس مطالعات پیشرفته دانشگاه پرینستون در نیوجرسی آمریکا سپری کرد، جالب است که آلبرت اینشتین نیز در همان سال کار خود را در پرینستون آغاز کرد و با یکدیگر دوستانی صمیمی شدند. گودل که اغلب او را به عنوان بزرگ ترین منطق دان از زمان ارسطو تاکنون مى شناسند، مردى عجیب و در نهایت تراژیک بود. اینشتین خون گرم و خوش خنده اما گودل جدى و سنگین، منزوى و منفى باف بود.
گودل در دوران اقامت خود در آمریکا در زمینه نظریه مجموعه های نامتناهی در ریاضیات، فلسفه و همین طور نسبیت، دست آوردهای بزرگی به بشریت ارایه کرد.
وی در سال ۱۹۴۹ برای نخستین بار در تاریخ علم، امکان سفر در زمان و بازگشت به گذشته را بر مبنای قوانین پذیرفته شده علمی و با به کارگیری نظریه نسبیت عام اینشتین مطرح کرد.
کورت گودل در سال ۱۹۵۳ به عضویت فرهنگستان ملی علوم آمریکا درآمد.
کورت گودل تا پایان عمر دیگر آمریکا را ترک نکرد. در طول تمامی آن سال ها دوست نزدیکش آلبرت اینشتین بر خود فرض کرده بود تا جایی که می تواند در بهبود وضعیت روانی گودل به او کمک کند. اینشتین هر روز، زمانی را به قدم زدن با گودل می پرداخت. به نظر می رسد که مصاحبت با اینشتین، در بازگرداندن آرامش به روح بی قرار او نقش موثری داشته است.
گودل در ۱۴ژانویه ۱۹۷۸ چشم از این جهان فروبست.
امیدواریم از مطالعه زندگینامه کورت گودل لذت برده باشید.
مجله اینترنتی تحلیلک