مجله اینترنتی تحلیلک

پنجشنبه/ 30 فروردین / 1403
Search
Close this search box.
شرح غزل 417 حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه

شرح غزل ۴۱۷ حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه

در این مطلب به غزل 417 حافظ با مطلع عیشم مدام است از لعل دلخواه پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

غزل ۴۱۷ حافظ (عیشم مدام است از لعل دلخواه) به همراه شرح

شرح غزل ۴۱۷ حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه

عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله

ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه

ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه

از دست زاهد کردیم توبه
و از فعل عابد استغفرالله

جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم جانی و صد آه

کافر مبیناد این غم که دیده‌ است
از قامتت سرو از عارضت ماه

شوق لبت برد از یاد حافظ
درس شبانه ورد سحرگاه

بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم

شرح غزل 417 حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه
شرح غزل ۴۱۷ حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه

شرح غزل ۴۱۷ حافظ (شرح غزل عیشم مدام است از لعل دلخواه)

عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله

از لب لعل گون دلپذیر معشوق پیوسته در خوشی و شادی ام و خدا را سپاس که کارم مطابق میل و آرزو است.

عیش: شادی و خوشی

ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه

ای بخت نافرمان و طغیانگر اگر فرصتی برایت دست داد، معشوق را سخت در آغوش بگیر. گاه جام طلایی شراب بنوش و گاه لب لعل گون و دلپذیر او را ببوس.

بخت: سعادت و اقبال

سرکش: طغیانگر، نافرمان

تنگ: سخت و محکم

بر: آغوش

ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه

پیران و شیخان نادان و گمراه ما را به رندی و رسوایی مشهور عالم کردند.

افسانه کردن: شهره کردن و مشهور ساختن

از دست زاهد کردیم توبه
و از فعل عابد استغفرالله

از دست کارهای زاهد ریاکار توبه کردیم و از کردار و عمل عابد فریبکار به خدا پناه بردیم و طلب بخشایش کردیم.

فعل: کار و کردار

بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی

جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم جانی و صد آه

ای معشوق همچون جان عزیز، فراق و دوری تو را چگونه شرح دهم؟ چشمی دارم که پیوسته گریان است و جانی که هر لحظه صد آه و فغان از آن بر می خیزد.

کافر مبیناد این غم که دیده‌ است
از قامتت سرو از عارضت ماه

غم و حسرتی که سرو از قامت موزون تو و ماه از چهره زیبا و دلربای تو دیده است، الهی که کافر هرگز نبیند.

مبیناد: الهی که هرگز نبیند.

عارض: چهره

بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی

شوق لبت برد از یاد حافظ
درس شبانه ورد سحرگاه

شوق و اشتیاق بوسیدن لب شیرین و جان بخش تو درس شبانه و ورد و دعای سحرگاهی را از یاد حافظ برده است.

 

در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.

حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.

شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.

 

مجله اینترنتی تحلیلک

تعبیر فال شرح غزل ۴۱۷ حافظ / عیشم مدام است از لعل دلخواه

روزگار بر وفق مراد تو شده و به آرزوهای دلخواهت خواهی رسید. محبوب تو آرزوی بسیاری از انسان‌ها و مایه رشک زیبارویان است. در امر زندگی کاملاً موفق خواهی بود. از حسودان و ریاکاران دوری کن. نسبت به دیگران مغرور نباش تا نعمت و سعادت تو پایدار و مداوم باشد. از گناهان سابق خود مخصوصاً ریاکاری و دورویی توبه نما و هرگز خداوند را فراموش مکن.

3.3 3 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

شعر اتفاقی شما

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x