غزل ۱۴۷ حافظ (نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد) به همراه شرح
شرح غزل ۱۴۷ حافظ / نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد
به مطربان صبوحی دهیم جامه چاک
بدین نوید که باد سحرگهی آورد
بیا بیا که تو حور بهشت را رضوان
در این جهان ز برای دل رهی آورد
همی رویم به شیراز با عنایت بخت
زهی رفیق که بختم به همرهی آورد
به جبر خاطر ما کوش کاین کلاه نمد
بسا شکست که با افسر شهی آورد
چه ناله ها که رسید از دلم به خرمن ماه
چو یاد عارض آن ماه خرگهی آورد
رساند رایت منصور بر فلک حافظ
که التجا به جناب شهنشهی آورد
شرح غزل ۱۴۷ حافظ (شرح غزل نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد)
نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد
دیشب بوی خوش نسیم صبحگاهی خبر آورد که روز رنج و غم پایان یافت.
به مطربان صبوحی دهیم جامه چاک
بدین نوید که باد سحرگهی آورد
از شوق این خبر خوش که نسیم سحری آورد به نوازندگان صبحگاهی جامه چاک خورده خود را هدیه می کنیم.
صبوحی: شرابی که به هنگام صبح می نوشند.
بیا بیا که تو حور بهشت را رضوان
در این جهان ز برای دل رهی آورد
ای زیباروی بهشتی بشتاب و به سوی ما بیا که نگهبان شب تو را به خاطر دل این غلام به این جهان آورد.
رضوان: نگهبان بهشت
رهی: غلام
همی رویم به شیراز با عنایت بخت
زهی رفیق که بختم به همرهی آورد
با لطف و عنایت بخت و اقبال به سوی شیراز می رویم. بخت خوب من چه دوست خوبی را با من همسفر کرد.
به جبر خاطر ما کوش کاین کلاه نمد
بسا شکست که با افسر شهی آورد
برای تسلی دل شکسته ما بکوش و آن را التیام ببخش زیرا چه بسا مردمی که کلاه نمدین بر سر می گذارند و فقیر و تهی دست هستند، شاهان صاحب تاج را شکست داده و بر آنها غلبه کرده اند.
چه ناله ها که رسید از دلم به خرمن ماه
چو یاد عارض آن ماه خرگهی آورد
وقتی که به یاد چهره زیباروی سراپرده نشین خود می افتم ناله ها و فریادهای دلم به آسمان می رسد.
خرگه: خیمه و سراپرده بزرگ
رساند رایت منصور بر فلک حافظ
که التجا به جناب شهنشهی آورد
بیت را به دو گونه می توان معنی کرد:
۱. حافظ پرچم پیروزی را به آسمان برافراشت زیرا به درگاه شاهی پناه آورد.
۲. ای حافظ همچون شاه منصور به درگاه شاه شجاع پناه آورد، چنان افتخاری نصیبش شد که پرچمش برفراز آسمان برافراشته شد.
التجا: پناه
رایت: پرچم
در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه، شاخ نبات حافظ و حافظ معنوی نیز استفاده شده است.
حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.
شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.
حافظ معنوی؛ غزلیات حافظ شیرازی به روایت دکتر دینانی است.
