غزل ۲۷۰ حافظ (درد عشقی کشیده ام که مپرس) به همراه شرح
شرح غزل ۲۷۰ حافظ / درد عشقی کشیده ام که مپرس
درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس
آن چنان در هوای خاک درش
می رود آب دیده ام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده ام که مپرس
سوی من لب چه می گزی که مگوی
لب لعلی گزیده ام که مپرس
بی تو در کلبه گدایی خویش
رنج هایی کشیده ام که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده ام که مپرس
بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم
شرح غزل ۲۷۰ حافظ (شرح غزل درد عشقی کشیده ام که مپرس)
درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
درد و رنجی از عشق کشیده ام و زهر فراقی از یار چشیده ام که مپرس.
گشته ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس
همه عالم را گشته ام و در پایان معشوق زیبایی را برگزیده ام که مپرس.
بیشتر بخوانید: حافظ شیرازی شاعری بی همتا
آن چنان در هوای خاک درش
می رود آب دیده ام که مپرس
آن چنان در اشتیاق خاک درگاهش اشک می ریزم که مپرس.
هوا: ایهام دارد: ۱.نسیم و بو ۲.میل و آرزو
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده ام که مپرس
دیشب من از معشوق با گوش خود سخنانی شنیده ام که مپرس.
بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی
سوی من لب چه می گزی که مگوی
لب لعلی گزیده ام که مپرس
چرا لبانت را به نشانه خاموشی من می گزی که سخن نگو؟ چنان لب سرخ و شیرینی را بوسیده ام که مپرس.
بی تو در کلبه گدایی خویش
رنج هایی کشیده ام که مپرس
ای معشوق بی تو در کلبه محقر و فقیرانه ام رنج هایی کشیده ام که مپرس.
بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی
همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده ام که مپرس
با اینکه مانند حافظ در راه عشق غریب و تنها و بی تجربه ام ولی به آن چنان مقام و منزلتی رسیده ام که مپرس.
در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.
حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.
شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.
مجله اینترنتی تحلیلک
