همراهان همیشگی مجله اینترنتی تحلیک، در این بخش قصد داریم با معرفی اماکن گردشگری ایران در خدمت شما باشیم. امیدواریم که شما عزیزان بتوانید به این اماکن زیبا سربزنید و خوشحال می شویم که تجربه های خودتان را با ما به اشتراک بگذارید. این مطلب به معرفی برج آزادی تهران اختصاص دارد.
برج آزادی اولین نماد شهر تهران
برج آزادی اصلی ترین نماد پایتخت است. این برج زیبا قبل از انقلاب اسلامی ایران به برج شهیاد معروف بود که نام آن پس از انقلاب به برج آزادی تغییر کرد.
معمولا گردشگرانی که به تهران سفر می‌کنند از این برج بازدید می‌کنند. تورهای ایرانگردی نیز عموما در برنامه‌های تهرانگردی خود بازدید از این موزه را در اولویت قرار می‌دهند.
در سال ۱۳۴۵ شمسی طرح نمادین برای ایران میان معماران ایرانی به مسابقه گذاشته شد و در پایان طرح مهندس معمار حسین امانت که در آن زمان ۲۴ سال داشت و دانش‌آموخته دانشکده هنرهای زیبا بود برنده و با رأی ساخت برگزیده شد.
این برج به‌عنوان نماد ایران مدرن و برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در میانه یکی از میدان‌های غرب تهران به نام میدان شهیاد و یا آزادی کنونی طراحی و ساخته‌شده است.
شروع عملیات ساخت برج ۱۱ آبان سال ۱۳۴۸ بود و پس از ۲۸ ماه کار در ۲۴ دی‌ماه سال ۱۳۵۰ با نام برج شهیاد به بهره‌برداری رسید. در جشن گشایش این برج که در سمت غرب شهر تهران جای دارد، محمدرضا شاه پهلوی و همسرش فرح پهلوی حضور داشتند و منشور حقوق بشر کوروش بزرگ (نخستین نوشته حقوق بشر از کوروش کبیر، پادشاه هخامنشی) برای نخستین بار در این مکان پرده‌برداری شد.
معماری برج تلفیقی از معماری هخامنشی، ساسانی و نمادهایی از معماری پس از اسلام در ایران است. به گفته معمار برج حسین امانت، نقوشی که در میدان وجود دارد و باغچه‌ها و گل‌کاری‌ها را شکل می‌دهد، از طرح داخل گنبد شیخ لطف‌الله اصفهان الهام گرفته‌شده است. منتها هندسه دایره گنبد به بیضی تبدیل‌شده است. روابط لگاریتمی جالبی در هندسه و ابعاد گنبد مسجد شیخ لطف‌الله وجود دارد که دانش عمیق ریاضی معماران ایران در دوره‌های گذشته را نشان می‌دهد.
قوس اصلی میان برج، نمادی از طاق کسری مربوط به دوره پیش از اسلام و دوره ساسانی است و قوس بالایی آن‌هم یک قوس شکسته است. نقش‌های داخلی برج تلفیقی از سنت و مدرنیسم است. در ورودی برج لنگه‌های سنگی درب‌ها از جنس گرانیت است و وزنی حدود ۳/۵ تن دارد. گفته می‌شود در ساخت برج آزادی بیست و پنج هزار قطعه سنگ بریده و پرداخت‌شده به‌کار رفته است.
در برج آزادی فضایی شبیه به بادگیر در راس برج شبیه‌سازی شده است. در چهارسوی طبقه آخر بنا، شیارهایی عمودی مشابه دریچه‌های بادگیر وجود دارد. این شیارها علاوه بر تأثیر زیبایی سازه، به تهویه هوای بنا هم کمک می‌کند.
این بنا مشتمل بر سه‌طبقه و ۲۸۶ پلکان است. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه، موزه و… قرار دارد. مساحت زیربنای این میدان حدود ۷۸هزار متر مربع است و بنای آن به صورت دروازه ای به ارتفاع حدود ۴۵ متر ساخته شده است که ۵ متر آن در زمین فرورفته است.
برج آزادی دارای فضاهای معماری بسیار زیبا و کاربردی همچون موزه کتابخانه سالن‌های چند منظوره و … است. یکی از سالن‌های معروف برگزاری کنسرت در پایتخت، سالن برج آزادی بوده که در زیر این عمارت قرارگرفته است.
تالار آینه (دیوراما)
تالار آینه با ۲۹۶ متر مربع مساحت ( ۷/۲۶متر طول و ۱۱ متر عرض ) در مجاورت تالار کهن قرار دارد. در دو طرف آن ۱۲ غرفه وجود دارد که با طرح های حجمی و نمایش تصاویر رنگی به طور هماهنگ، نمادهایی از اقتصاد و محیط زیست ایران را به نمایش می گذارد.
بخش کتابخانه
کتابخانه مجموعه آزادی از دیگر فضاهای دلنشین این مجموعه است که علاوه بر کتب نفیس، دارای فضای مناسبی نیز برای مطالعه است. در این کتابخانه حدود ۲۰۰۰ کتاب ارزشمند مرجع وجود دارد و افزون بر آن کتب دیگری نیز در موضوعات مختلف فرهنگی، هنری، تاریخی، اجتماعی، معماری اسلامی و به زبان های فارسی، انگلیسی و فرانسه در دسترس اعضا است. بخش نشریات ادواری نیز در گردآوری و آرشیو مطبوعات فعال است و نشریات مختلف کشور را هر روز در اختیار اعضا قرار می دهد.
سالن ایران شناسی
برای آشنایی بازدیدکنندگان با ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و اقتصادی استان های مختلف کشور، فضایی به نام سالن ایران شناسی در مجموعه آزادی ساخته شده است که دارای ویژگی های دیداری و شنیداری جذابی است. در کف این سالن که ۱۱۲۲ متر مربع مساحت دارد، نقشه ای با ماکت های متنوع از سرزمین پهناور ایران طراحی و ساخته شده است. گردشگران به وسیله یک تسمه نقاله بر روی نقشه به حرکت درمی آیند و با تماشای طرح های حجمی و تصاویر مختلف از مراکز تاریخی، مذهبی، صنعتی و برخی از ویژگی های اقلیمی با تنوع جغرافیایی و فرهنگی ایران آشنا می شوند. در قسمت شمالی ماکت، آبنمایی با کاشی کاری و سنگ کاری بسیار زیبا نمادی از دریای خزر و در قسمت جنوبی، حوضچه هایی زیبا نشانگر خلیج فارس و بخشی از دریای عمان است. آکواریومی بزرگ و زیبا به ارتفاع ۲ متر در قسمت شمال نقشه و ۴ آکواریوم دیواری، انواع ماهی های تزئینی را به نمایش گذاشته اند. ۴ پرده پروژکتور بزرگ و ۲۸ صفحه نمایش مدار بسته در طرفین و کف سالن به طور همزمان فیلم هایی از آثار فرهنگی هنری، صنایع دستی ایران و تصاویری از وقایع انقلاب اسلامی را نمایش می دهند و بازدیدکنندگان را با جاذبه های ایران آشنا می کنند.
پایگاه دانستنی ها (راهروی تکنولوژی)
درمقابل سالن نمایش مجموعه، دو سالن قرینه قرار دارد که سقف آن ها دارای طاق گنبدگونه و تلفیقی از معماری سنتی و مدرن است. در معماری سقف سالن ها گوشه سازی های سنتی ایرانی – اسلامی به طرز زیبایی رعایت شده است. در مرکز هر یک از این دو سالن، فضایی مدور با ۲۸ صفحه نمایش رایانه ای تعبیه شده است و بازدیدکنندگان به وسیله صفحات نمایش، به یک بانک اطلاعاتی در خصوص وقایع انقلاب، معماری برج آزادی، ایران شناسی و … دسترسی پیدا می کنند.
تالار کهن
تالار کهن با ۳۴۶ متر مربع مساحت تنها سالن مجموعه است که در قسمت زیرین برج قرار دارد و دارای ۱۵ ویترین مخصوص نمایش آثار موزه ای و اشیاء نفیس است. گذرگاه پیشینیان و تالار کهن به منظور فراهم آوردن مجموعه ای باستان شناختی و موزه ای طراحی و ساخته شده اند و فضایی برای نمایش آثار تاریخی و ملی ایران به شمار می آیند.
نگارخانه
این نگارخانه با ۲۱۰ مترمربع مساحت، در مجاور کتابخانه قرار دارد. در وسط این سالن پاسیویی وسیع با آب نمایی زیبا قرار گرفته است. معماری ویژه و نورپردازی این سالن موجب شده که از آن به عنوان فضایی بسیار مناسب جهت برگزاری نمایشگاه ها و ارائه آثار هنرمندان استفاده شود.
نگارخانه اقوام
این قسمت به شکل راهرویی نیم دایره مشتمل بر ۸ ویترین بزرگ بوده که صنایع دستی ایران و اشیاء مردم شناسی در آن ها به نمایش گذاشته شده است. در این ویترین ها برخی از صنایع دستی نقاط مختلف ایران به نمایش در آمده است. موقعیت این سالن به نحوی است که بازدیدکنندگان ضمن دیدار از غرفه ها به سمت پایگاه دانستنی ها و سالن نمایش هدایت می شوند.
فضای بیرونی برج
طرح آب‌نما و فواره هم الهام گرفته شده از باغ‌های ایرانی است و همین‌طور شیب میدان با دقت به‌منظور خاصی طراحی‌شده است. حد ارتفاع برج آزادی ۴۵ متر است و چون نزدیک فرودگاه مهرآباد قرارگرفته، نمی‌شود بلندتر از این ساخته شود ولی معمار قصد داشته وقتی فردی به بنا نزدیک می‌شود ناخودآگاه سرش را به سمت بالا ببرد.
برج آزادی در اسفند سال ۱۳۵۰ به پیشنهاد مدیرکل محافظت آثار باستانی و بناهای تاریخی، توسط وزیر فرهنگ و هنر وقت، در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد.
از سال ۱۳۹۲ با آشکار شدن وضعیت تخریبی نگران‌کننده برج آزادی هریک از ارگان های درگیر، مسئولیت را به دیگری واگذار می‌کنند و همچنان برج آزادی در انتظار متولی است.
بازدید از این بنا همه روزه بجز شنبه ها امکان پذیر است. ساعات بازدید ساعت ۹ تا ۱۸ و جمعه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۹ است.
مجله اینترنتی تحلیلک
