کریسمس و سال نو میلادی
کریسمس همان سال نو میلادی نیست. جشن کریسمس که در روز ۲۵ دسامبر برگزار می شود، یکی از اعیاد مذهبی پیروان دین مسیحیت است که آن را روز تولد حضرت مسیح می دانند اما جشن سال نو میلادی با به پایان رسیدن یک سال تقویمی و آغاز سال میلادی جدید در اول ماه ژانویه برگزار می شود.
سال نو روزی است که آغاز یک سال گاه‌شماری جدید را رقم میزند و در آن سال شمارِ یک تقویم مشخص افزایش داده می شود.
در بسیاری از فرهنگ‌ها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و شروع سال جدید جشن می‌گیرند.
سال نو میلادی در ۱ ژانویه هر سال اتفاق می‌افتد و بیشترین استفاده را در کشورهای دنیا دارد.
در ۱ ژانویه ۱۶۰۰ میلادی، اسکاتلند اولین کشوری بود که ۱ ژانویه را به عنوان اولین روز سال اتخاذ کرد.
شب سال نو میلادی
در کشورهایی که از گاه‌شمار (تقویم) میلادی استفاده می کنند، سال نو معمولا در اول ژانویه برگزار می گردد.
در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویدادهای جهانی است.
در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان، عموما قاره‌های اروپا، آمریکا، استرالیا و بخش‌هایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار می شود.
در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهمایی‌هایی در مجالس و مهمانی‌ها برگزار می شود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن می‌گیرند.
در بسیاری از فرهنگ‌ها در این شب از آتش‌بازی و دیگر روش‌های پر صدا برای جشن گرفتن سال نو استفاده می‌کنند.
شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرف‌نامه پس از میلاد (به انگلیسی: Anno Domini) در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر بر پا می شود.
شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته می شود.
بیشتر بخوانید: ماه های میلادی به ترتیب و بررسی ۱۲ ماه میلادی
– چرا سال میلادی از اول ژانویه آغاز می‌شود؟
دلیل خاصی برای آغاز شدن سال میلادی از اول ژانویه ذکر نشده است، زیرا اقوام مختلف هر کدام روزی را مبدأ سال خود قرار داده اند.
مثلاً سال نو مقدونی ها در زمان اسکندر از پاییز شروع می شد و یونانی ها وسط تابستان را مبدأ سال خود قرار می دادند و ایرانی ها هنوز که هنوز است روز اول بهار را نوروز می دانند.
مسیحی هایی که اول ژانویه را مبدأ سال میلادی قرار می دهند، مدیون رومی ها هستند، در عصر امپراتوری روم روال کار بر این بود که کلیه مقامات مملکتی روز ۱۵ مارس (۲۶ اسفند) را روز آغاز خدمت قرار می دادند حتی قیصرها و کنسول های رومی نیز در این روز وارد عرصه کار می شدند.
لیکن چون کنسول (فول دیویس نوبیلیور) به دلایلی چند موفق نشد در روز ۱۵ مارس زمام امور را به دست بگیرد و این مهم پس از مدتی تعویق در روز اول ژانویه میسر شد، آن روز را آغاز کار اعلام کردند. ژولیوس سزار هم به یک ژانویه وفادار ماند.
در سال ۴۶ قبل از میلاد، تقویم ژولیانی به دستور ژولیوس سزار تنظیم شد در این تقویم نه فقط اول ژانویه اول سال شناخته شد، بلکه خود سال نیز به ۳۶۵/۲۵ روز تقسیم شد، زیرا همین مدت لازم بود تا زمین یک بار به دور خورشید گردش کند.
به پاس این خدمت تقویم مذکور را ژولیانی گفتند و به پاس بزرگداشت ژولیوس سزار نام او را روی ماه ژوئیه (ژولیوس) نهادند.
مجله اینترنتی تحلیلک
