تک بيتی های عاشقانه صائب تبريزی
میرزا محمدعلی صائب تبریزی بزرگ‌ترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است. او در دربار صفوی به عنوان ملک الشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبک هندی می‌گویند. زیبایی و دلنشيني اشعار او غیرقابل انکار است.
با ما باشيد با تک بيتي هاي عاشقانه صائب تبريزي
تک بيتی های عاشقانه صائب تبريزی
انگشت به لب مانده ام از قاعده‌ی عشق
ما یار ندیده تب معشوق کشیدیم …
*****
به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را می‌طلبد، دیده تو را می جوید …
*****
در هیچ پرده نیست، نباشد نوای تو
عالم پر است از تو و خالی‌ست جای تو…
*****
ما در چه شماریم؟ که خورشید جهانتاب
گردن به تماشای تـو از صبح کشیده ست!
*****
آسوده‌تر ز دیده‌ی قربانیان شده است
از ترک آرزو دل بی مدعای من
تک بيتي هاي عاشقانه صائب تبريزي
بوی زُلف او حواسم را پَریشان کرد و رفت
برگ عیش پنج روزم را به دامان کرد و رفت
*****
من که در حسرت پرواز به خاک افتادم
عجبی نیست پر تیر شود بال و پرم
*****
تفاوت نیست در لطف و عتاب و خشم و ناز تو
تو از هر در درآیی می‌کنی گلزار محفل را
*****
دیده ای را که نمیشد ز تماشای تو سیر
بی تماشای تو، چون سیر توانم کردن؟
*****
به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را می طلبد
دیده تو را می جوید…
بیشتر بخوانید: تک بیتی های عاشقانه هوشنگ ابتهاج «سایه»
تک بيتی های عاشقانه صائب تبريزی
گران گشتم به چشمش بس که رفتم بی سبب سویش!
مرا زین پای بی فرمان، چه‌ها بر سر نمی‌آید؟!
*****
می کشد در دل شب ها نفسی موج سراب
وای بر حال نگاهی که پی دل برود…!
*****
غافلی از حالِ دل
ترسم که این ویرانه را
دیگران بی صاحب انگارند
و تعمیرش کنند …
*****
شوق ما قاصد بی‌درد کجا می‌داند
آن‌قدر شوق تو دارم که خدا می‌داند
*****
گر چه او هرگز نمی گیرد ز حال ما خبر
درد او هر شب خبر گیرد ز سر تا پای ما
*****
تهديد مکن سينه ما را به جهنّم
دريا زده از خيسى باران نهراسد…!
مجله اينترنتي تحليلک
عالی ممنون از عاشقانه های بی دریغ شما