مجله اینترنتی تحلیلک

جمعه/ 10 فروردین / 1403
Search
Close this search box.
شرح غزل 224 حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

شرح غزل ۲۲۴ حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

در این مطلب به غزل 224 حافظ با مطلع خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود پرداختیم و ضمن ارائه نسخه صحیح این شعر به شرح و تفسیر آن پرداخته ایم.

غزل ۲۲۴ حافظ (خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود) به همراه شرح

شرح غزل ۲۲۴ حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی‌ خبر نرود

طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی
ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

سواد دیده غمدیده‌ ام به اشک مشوی
که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار
چرا که بی سر زلف توام به سر نرود

دلا مباش چنین هرزه گرد و هر جایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که آبروی شریعت بدین قدر نرود

من گدا هوس سرو قامتی دارم
که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وفای عهد من از خاطرت به درنرود

سیاه نامه‌ تر از خود کسی نمی‌ بینم
چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید
چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

بیار باده و اول به دست حافظ ده
به شرط آن که ز مجلس سخن به در نرود

بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم

شرح غزل 224 حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
شرح غزل ۲۲۴ حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

شرح غزل ۲۲۴ حافظ (شرح غزل خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود)

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی‌ خبر نرود

چه خوش است حال دلی که پیوسته به دنبال نگاه نباشد و به هر خانه ای که او را بخوانند، بی خبر و ناآگاه نرود.

طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی
ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

بهتر است که به آن لب شیرین یار دل نبندم و بوسه ای طلب نکنم ولی این کار ممکن نیست زیرا مگس چگونه می تواند به دنبال شکر نرود.

بیشتر بخوانید: حافظ شیرازی شاعری بی همتا

سواد دیده غمدیده‌ ام به اشک مشوی
که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

سیاهی چشم غم دیده من را با اشک مشوی که این سیاهی نقش و نشان خال سیاه و زیبای توست که هرگز از مقابل دیده ام محو نمی شود.

سواد دیده: سیاهی چشم، مردمک چشم

ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار
چرا که بی سر زلف توام به سر نرود

همان گونه که بوی خوش و دلپذیر زلف خود را از باد صبا دریغ نداری، از من نیز دریغ نکن زیرا بدون زلف زیبا و تابدارت زندگی برایم ممکن نیست.

دلا مباش چنین هرزه گرد و هر جایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

ای دل، این چنین ولگرد و آواره نباش و به هر جا رفت و آمد نکن زیرا با این هنر کارت از پیش نمی رود و به مقصود نخواهی رسید. به عبارت دیگر ای دل تو هیچ هنری جز هرزه گری و ولگردی نداری و این هنر هم نمی تواند تو را به آرزویت برساند.

بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی

مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که آبروی شریعت بدین قدر نرود

به چشم خواری و ذلت به من مست نگاه نکن زیرا آبروی دین با این مقدار گناه من که مستی است، هرگز از بین نمی رود.

من گدا هوس سرو قامتی دارم
که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

من گدا و درمانده در اشتیاق رسیدن به معشوق زیبای سرو قامتی هستم که جز با سیم و زر فراوان نمی توان دست در کمر او زد و به وصالش رسید.

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وفای عهد من از خاطرت به درنرود

تو که دنیای دیگری از بزرگواری ها و نیکی ها هستی، وفای به عهد و پیمان خود را فراموش نکن.

بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی

سیاه نامه‌ تر از خود کسی نمی‌ بینم
چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

گناهکارتر و سیاه نامه تر از خود سراغ ندارم پس چگونه مانند قلم دود دلم از سینه برنخیزد و به سر نرود و اشک حسرت نبارم؟

به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید
چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

مرا با تاج هدهد فریب نده که باز سفید هم چون باشه نیست که پیوسته در پی شکار حقیر و بی ارزش باشد.

باشه: جانوری شکاری

بیار باده و اول به دست حافظ ده
به شرط آن که ز مجلس سخن به در نرود

شراب بیاور و اول به دست حافظ بده تا بنوشد به شرط آنکه از این مجلس سخن به بیرون نرود و داستان باده نوشی به گوش محتسب نرسد.

 

در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.

حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.

شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.

 

مجله اینترنتی تحلیلک

تعبیر فال شرح غزل ۲۲۴ حافظ / خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود

در زندگی از این شاخه به آن شاخه می‌پری و تصمیمات خودت را مدام عوض می‌کنی؛ بهتر است که این دفعه منطقی و عاقلانه و با سنجیدن توانایی‌های خودت، به صورت جدی برای آینده تصمیم‌گیری کنی. قدم در راه هوا و هوس نفسانی مگذار. برای کاری که در پیش داری آینده‌نگر باش و از یکدندگی بیهوده دست بردار. قبل از شروع همه جوانب کار را در نظر بگیر. هر آرزو و هدفی را نمی‌توان مفید و خوب دانست؛ شاید رسیدن به هوای دل در توان تو و به صلاحت نباشد. بهتر است که با دقت و مشورت با دیگران راه‌های تازه‌ای را امتحان کنی. تو لیاقت رسیدن به بهترین‌ها را داری. رازداری را در زندگی‌ات پیش بگیر و همه‌چیز را برای همه‌کس بازگو مکن.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

شعر اتفاقی شما

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x