غزل ۲۴۷ حافظ (صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار) به همراه شرح
شرح غزل ۲۴۷ حافظ / صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشق بی دل خبر دریغ مدار
به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار
حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار
کنون که چشمه قند است لعل نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار
مکارم تو به آفاق می برد شاعر
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار
چو ذکر خیر طلب می کنی سخن این است
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم
شرح غزل ۲۴۷ حافظ (شرح غزل صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار)
صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشق بی دل خبر دریغ مدار
ای صبا از اینکه بر کوی معشوق بگذری و از او برای این عاشق بی دل خبری بیاوری دریغ نکن.
به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گل
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار
ای گل سرخ به شکرانه آنکه مطابق میل و آرزوی سعادت شکفته شده بودی، بوی خوش وصالت را از بلبل دریغ نکن.
بیشتر بخوانید: حافظ شیرازی شاعری بی همتا
حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار
ای معشوق آن زمان که مانند ماه نو، نابالغ و جوان بودی، حریف عشق تو بودم و عاشق تو شدم. اکنون که مانند ماه بدر کامل و بالغ شده ای، نگاه و توجه خود را از ما دریغ نکن.
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار
دنیا و آنچه در آن هست همه بی ارزش و ناچیز است. پس این اندک را نیز از عارفان اهل دریغ نکن.
کنون که چشمه قند است لعل نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار
اکنون که لب سرخ و نوشین تو سرچشمه قند است، سخن بگو و از این طوطی عاشق، قند لبانت را دریغ نکن.
بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی
مکارم تو به آفاق می برد شاعر
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار
شاعر با سرودن شعر بخشش ها و بزرگواری های تو را در سراسر عالم می پراکند پس تو نیز از او وظیفه و توشه سفر را دریغ نکن.
مکارم: بزرگواری ها، بخشش ها
وظیفه: مقرری، مستمری
زاد: آذوقه، توشه
چو ذکر خیر طلب می کنی سخن این است
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار
وقتی خواهان نام نیک هستی، مطلب این است که در برابر ارزش و بهای شعر و سخن، از دادن سیم و زر دریغ نکن.
بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی
غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار
ای حافظ سرانجام گرد و غبار اندوه از دلت می رود و حالت خوش می شود. تو نیز از ریختن اشک در این راه دریغ نکن.
در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.
حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.
شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.
مجله اینترنتی تحلیلک
