عشق و ارادت به خاندان عصمت در ادبیات کهن فارسی جایگاهی ویژه دارد و هیچ شاعری مانند شهریار در این باره سخن سرایی نکرده است. عشق شهریار به مولا علی (ع ) در غزل “مناجات علی” به اوج خود می رسد. وصف حضرت علی (ع) از زبان شهریار شیرین و شنیدنی است.