به اشتهای مردم نمی توان نان خورد یعنی هر کس باید خودش حساب کار خویش کند و گفته های دیگران را در کار خود مداخلت ندهد.

به روباه گفتند شاهدت کیست گفت دمم یعنی این شاهد و گواه مغرض است و در این امر منفعتی دارد.

باری به هر جهت کردن یعنی گفتار یا کرداری را با سرعت و بی دقتی انجام دادن. در ادامه و مطالب دیگر نیز به ذکر ضرب المثل ها و کنایه های دیگر می پردازیم.

بازی اشکنک دارد سر شکستنک دارد مثل متداولی بین اطفال است که برای دلداری دادن کودکی می گویند که در بازی آسیب دیده است.

با شمشیر چوبین جنگ نتوان کرد یعنی برای پیشرفت در هر کاری اسباب آن کار باید مهیا باشد.

بامی از بام ما کوتاه تر ندیده یعنی فکر کرده من از همه کس ناتوان تر هستم به همین دلیل به من ستم می کند.

باید گذاشت در کوزه آبش را خورد یعنی این حواله بی محل است. این وعده وفا نخواهد داشت.

بچه ریش دار را به توبیخ به مردی گویند که کودکی کند. در مطالب بعد نیز به کنایه ها و ضرب المثل های دیگر پرداخته ایم.

بچه سر پیری زنگوله پای تابوت است یعنی در پیری از بچه آوردن پرهیز کردن سزاوارتر است چون بچه در خردسالی بی سرپرست می ماند.

بخیه به آبدوغ زدن مثلی عامیانه است که از آن عمل بی نتیجه ای را اراده کنند. در مطالب بعد به ذکر کنایه ها و ضرب المثل های دیگر می پردازیم.