غزل ۳۲۶ حافظ (در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم) به همراه شرح

شرح غزل ۳۲۶ حافظ / در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم

گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری
من به آه سحرت زلف مشوش دارم

گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم

گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد
نقل شعر شکرین و می بی‌ غش دارم

ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من
جنگ‌ ها با دل مجروح بلاکش دارم

حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم

 

بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم

 

شرح غزل ۳۲۶ حافظ (شرح غزل در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم)

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم

در خلوت سرای عیش و شادی خود معشوق دلفریب و زیبایی دارم که به خاطر پیچ و تاب سر زلف او و چهره زیبا و سرخش بی تاب و قرارم.

نهانخانه: خانه ای که دور از چشم اغیار باشد، اندرونی خانه

صنم: بت، استعاره از معشوق زیبا

نعل در آتش داشتن: کنایه از بی قرار بودن

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم

آشکارا و بی پروا عشق بازی و رندی و شرابخواری می کنم و همه ایم مقام و مرتبه ها را از آن زیباروی پری مانند دارم.

 

بیشتر بخوانید: حافظ شیرازی شاعری بی همتا

 

گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری
من به آه سحرت زلف مشوش دارم

ای معشوق اگر تو من را این چنین پریشان و بی قرار کنی، من با آه سحرگاهی خود گیسوی تو را درهم و آشفته می کنم.

گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم

اگر خط سبز رنگ صورت یار این چنین جلوه کند و نمایان شود، من چهره زرد خود را با اشک خونینم منقش خواهم کرد و از حسرت خون می گریم.

چهره گشودن: خود را نشان دادن

خونابه: کنایه از اشک خونین

 

بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی

 

گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد
نقل شعر شکرین و می بی‌ غش دارم

ای معشوق اگر به خانه کوچک و محقر رندان عاشق پیشه مست قدم بگذاری، من با شراب صاف و نقل شیرین شعرم از تو پذیرایی خواهم کرد.

کاشانه: خانه کوچک و محقر

بی غش: صاف و خالص

ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من
جنگ‌ ها با دل مجروح بلاکش دارم

تیر ناز و عشوه و زنجیر گیسویت را بیاور زیرا که من با این دل آزرده و بلا دیده جنگ های بسیار دارم.

ناوک: تیر کوچک

 

بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی

 

حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم

ای حافظ وقتی غم و شادی روزگار زودگذر و فانی است پس بهتر است که من خاطر خود را شاد و خوش دارم و غم به دل راه ندهم.

در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.

حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.

شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.

مجله اینترنتی تحلیلک