در محضر سعدی شیرازی…بامدادان که خاطر باز آمدن بر رای نشستن غالب آمد دیدمش دامنی گل و ریحان و سنبل و ضیمران فراهم آورده و رغبت شهر کرده گفتم گل بستان را چنانکه دانی بقایی و عهد گلستان را وفایی نباشد و حکما گفته اند هر چه نپاید دلبستگی را نشاید گفتا طریق چیست گفتم برای نزهت ناظران و فسحت حاضران کتاب گلستان توانم تصنیف کردن که باد خزان را بر ورق او دست تطاول نباشد و گردش زمان عیش ربیعش را بطیش خریف مبدل نکند.

بهار در شعر ابوالقاسم هدایتی … بهار می رود و می رسد خزان روزی / چو لاله بلبل سرگشته داغدار آید

سهراب سپهری یکی از شاعران لطیف زبان فارسی به حساب می آید که یکی از زیباترین شعرهایش خانه دوست کجاست که در ادامه آن را با هم می خوانیم.

وصف شنیدنی و تامل برانگیز استاد شهریار از سیزدهم فروردین و روز خاص سیزده بدر / یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم / تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم / تو جگرگوشه هم از شیر بریدی و هنوز / من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

بهار در شعر فریدون مشیری … هوا هوای بهار است و باده باده ناب / به خنده خنده بنوشیم جرعه جرعه شراب

بهار در شعر خیام نیشابوری … بر چهره گل نسیم نوروز خوش است / در صحن چمن روی دلفروز خوش است

موسیقی نیرومند و آشکار کلام، کیفیتی است که سراسر شاهنامه را در بر گرفته است. آن چنان که کمیت و کیفیت این موسیقی بیش از تمامی متون فارسی اعم از حماسی و غنایی می باشد.

عطار از راهبران عشق، در جاده حقیقت است که سالکان راه را با کلامی ساده ولی پر اشتیاق و سوزان به منزلگه مقصود راهبری می کند.

بهار در شعر شفیعی کدکنی … بزرگا گیتی آرا نقش بند روزگارا! / ای بهار ژرف / به دیگر روز و دیگر سال.

بهار در شعر پروین اعتصامی … سپیده دم نسیمی روح پرور / وزید و کرد گیتی را معنبر / تو پنداری ز فروردین و خرداد / به باغ و راغ، بد پیغام آور …