نادر نادرپور شاعر و نویسنده برجسته ایرانی و از پایه گذاران شعر مدرن در ایران است. موسیقی دلنشین کلام از بارزترین خصیصه های اوست.

پرویز ناتل خانلری در وصف نادرپور می نویسد: “غزل های نادرپور برجسته و قابل تامل است.”

در محضر حسین منزوی … بی‌تو به سامان نرسم، ای سر و سامان همه تو / ای به تو زنده همه من، ای به تنم جان همه تو / من همه تو، تو همه من، او همه تو، ما همه تو

شعر یلدا ابتهاج … دخترم یلدا … خفته در گهواره می جنباندش مادر… شب گران بار است و باران همچنان یکریز می بارد.

زندان شب یلدا بگشایم و بگریزم / یلدا در شعر شاعران … در ادبیات نیز یلدا یکی از واژگانی است که در موقعیت های مختلف مورد استفاده شاعر قرار گرفته است و به آن ترتیب که خواسته اند از آن بهره برده اند.

در شبستان شعر معاصر همراه با حسین منزوی … پاییز کوچک من / پاییز کهربایی تبریزی‌هاست / که با سماع باد/ تن را به پیچ و تاب جذبه

در شبستان شعر معاصر همراه با احمد شاملو … روزی ما دوباره کبوترهای مان را پیدا خواهیم کرد و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت

در شبستان شعر معاصر همراه با غزل‌سرای نام آور سعید بیابانکی  … به نام عشق که زیباترین سرآغاز است / هنوز شیشه عطر غزل درش باز است

قیصر امین پور چهره ماندگار عرصه زبان و ادبیات فارسی است. شاعری که انصاف و اخلاق در کلامش جاری است و اشعارش مضمونی بکر و اندیشه ای نو دارد.

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم/ همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

فریدون مشیری سرودن شعر را از نوجوانی شروع کرد و اولین مجموعه شعر او با نام «تشنه توفان» در ۲۸ سالگی او با مقدمه محمدحسین شهریار و علی دشتی به چاپ رسید.