روز امید ۱۴۰۳ و شادباش نویسی به همراه مطالب خواندنی
همراهان عزیز مجله اینترنتی تحلیلک، در این مطلب تاریخ دقیق روز امید ۱۴۰۳ و شادباش نویسی را به همراه مطالب خواندنی برای شما آورده ایم. با ما همراه باشید…
روز امید ۱۴۰۳ و شادباش نویسی
روز امید ۱۴۰۳ و شادباش نویسی مصادف با دوشنبه ۶ فروردین ۱۴۰۳، ۱۴ رمضان ۱۴۴۵ و ۲۵ مارچ ۲۰۲۴ است.
روز شادباش نویسی و روز امید ششم فروردین هر سال است. ۶ فروردین به گفته اکثر موبدان سالروز ولادت زرتشت، پیامبر ایران باستان است.
از جمله وقایعی که در تقویم ایران باستان ششم فروردین ثبت شده است می‌توان به روز پیدایی کیومرث و هوشنگ، روئیدن مشی و مشیانه، اختراع خط به دست جمشید اشاره کرد.
تقویم ایران باستان برای روز ششم فروردین اتفاقات دیگری چون بر تخت نشستن جمشید، زادروز آشو زرتشت، غلبه سام بر اژدهاک، تیراندازی آرش شیواتیر، تولد کیخسرو جاودان شاه ایران و روز همپرسگی زرتشت با اهورامزدا را نیز به ثبت رسانده است.
روز امید ۱۴۰۳
روز امید ۱۴۰۳
ششم فروردین؛ روز امید
از آنچه در منابع تاریخی بر می‌آید زرتشتیان بر این عقیده هستند که زرتشت در روز ششم فروردین توفیق پیدا کرد که با خداوند مناجات کند.
زرتشتیان معتقدند در این روز برای ساکنان کره زمین سعادت تقسیم می‌کنند و به همین خاطر است که ایرانیان ششم فروردین را روز امید نامگذاری کرده‌اند.
ایرانیان باستان معتقد بودند که امید به داشتن امری، باعث می‌شود که هر آنچه شما بدان امید دارید، در اختیار شما قرار گیرد، حتی اگر آن چیز وجود نداشته باشد!
ایرانیان باستان معتقد بودند در روز امید، شاهد پیدایی مجدد کیخسرو جاودان و نجات بخش خواهند بود. در متون ایران باستان نوید داده شده که سوشیانت در روز امید ظهور می‌کند، جهان را پر از عدل و داد می‌کند تا ظلم و ستم ریشه کن شود.
روز امید ۱۴۰۳
روز امید ۱۴۰۳
ششم فروردین؛ روز شادباش نویسی
ششم فروردین علاوه بر روز امید روز شادباش نویسی نیز نامگذاری شده است اما از علت این نامگذاری اطلاعات چندانی در دست نیست شاید علت این نامگذاری را بتوان به اختراع خط به دست جمشید ارتباط داد!
آیین روز امید و شادباش نویسی
ششم فروردین روز امید است؛ در این روز اسپند دود می‌کنند و دف می‌زنند. از دیگر آیین‌های به جامانده در این روز آب پاشیدن است. از آنجایی که آب نماد روشنایی و پاکی است مردم با پاشیدن آب روی یکدیگر در واقع روشنایی را برای یکدیگر آرزو می‌کنند.
مهم‌ترین آیین روز امید و شادباش نویسی نوشتن آرزوی نیک برای دیگران بر روی کاغذ است و در ادامه شخص گیرنده باید این آرزوها را تا سال دیگر نزد خود نگه دارد.
نام روز امید به خاطر انتظار پیدایی دوباره کیخسرو و دیگر جاودانان و نجات بخشان (سوشیانت ها)، به این روز داده شده است. نام اسپیدا نوشت، از آیین نامه نویسی در این روز گرفته شده است که آگاهی بیشتری از آن در دست نیست. گمان می رود با پیام های شادباش نوروزی در پیوند باشد.از این روز به نام «هودرو» یا «هفدورو» یعنی روزی که هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز در زندگی و تاریخ ایرانیان روی داده است نیز نام برده شده است.
روز امید ۱۴۰۳
به نظر می آید نامه نویسی و شادباش نویسی از آیین های این روز بوده است.
در منابع کهنی از دانشمندانی چون ابوریحان بیرونی، فردوسی بزرگ، ابن ندیم و غیره نیز اختراع خط به دست جمشید و بر تخت نشستن وی گزارش شده است بدینگونه که : «… روزی که جمشید خط نوشت و به مردم مژده داد که روش او خدای را خوش آمده و به پاداش کارهایش، گرما، سرما، پیری و رشک را از مردمان دور می کند، روز ششم فروردین ماه بود …»
بیشتر بخوانید:
مجله اینترنتی تحلیلک
