در ادامه مطلب چهره رنگ با قسمت سوم آن همراه تحلیلک باشید.
رنگ های روشن
وقتی به آن میزان رنگ سفید به یک رنگ اصلی بیفزایید که هنوز ته مایه ای از رنگ اصلی باقی بماند، شما به روشن ترین و یا نامفهوم ترین بیان از رنگ اصلی رسیده اید و اگر تمامی رنگ های اصلی را به این حد رقیق کنید و در کنار هم به کار ببرید، میل بسیاری به همنشینی پیدا میکند و به ترکیبی می رسید که برای القای حالتی از سبکی و نشاط بی خیالانه بسیار مناسب است. این رنگ های مِه گونه که هیچ هویت ویژه ای را منتقل نمی کند، گویی باد با خود می برد و چنان است که درمیان آن ها نسیمی در جریان است. این گونه رنگ ها به کار نمایش مِه آلودگیِ افیونی و خیال بافی می آید. مهارت در این است که نگذارید این مه آلودگی تا به آن حد رقیق شود که رنگی باقی نماند و یا سایه ها را چندان قوی نگیرید که حضوری مزاحم داشته باشد.
رنگ های تیره
اگر یک رنگ اصلی را به میزانی با سیاه درآمیزید که هنوز اندکی از هویت رنگ اصلی باقی بماند، آن گاه آن رنگ را به حداکثر تیرگی رسانده اید. ترکیبی از رنگ های تیره با درجات مختلف، فضایی بسته، محدود و قاب گرفته به وجود می آورید. اگر در چنین فضایی شیئی را قرار دهیم که رنگ روشن تری نسبت به فضای اطراف خود داشته باشد، گویی بر آن نور تابانده ایم و کاملا برجسته کرده ایم.
بیشتر بخوانید
برای خواندن ادامه چهره رنگ مطلب بعدی را دنبال کنید.
با تحلیلک همراه باشید.
مجله اینترنتی تحلیلک
