چرند و پرند علامه علی اکبر دهخدا در روزنامه صوراسرافیل با طعنه های زیرکانه و بیانی تمسخرآمیز افراد و اقشاری که سد راه پیشرفت جامعه بودند را مورد انتقاد قرار می داد.

شیوانا گفت: دوستان عزیز! اینجا مدرسه اخلاق است. همه ما می‌بایست الگوی اخلاقی مناسبی برای دیگران باشیم.

کار خوب و مجازات خطا هر دو جداگانه محاسبه می‌شوند.

دهخدا با این سبک مکتب جدیدی در روزنامه نگاری و نثرفارسی معاصر پدید آورد. من هیچ وقت نمی­ گویم برای ما بزرگ­تر لازم نیست، میان حیوانات بی­ زبان خدا هم شیر پادشاه درندگان است و به صریح عبارت شیخ سعدی، سیاه گوش هم رئیس الوزر است.

شاملو باورها، دردها، دیده ها و شنیده ها را در قالبی زیبا و شیوا به تصویر می کشد و کلمات گویی همچون جوانه ای در قالب شعر او شکوفا می شوند.

شیوانا دست جوان را بالا برد و به شاگردانش گفت: عزیزان من! حرمت این جوان را حفظ کنید، چرا که او برکت مدرسه ماست و وجودش گوهری است از معرفت و مهربانی.

مولوی در دفتر اول مثنوی معنوی روایت می کند که؛ به شخصی ناشنوا خبر دادند که همسایه ات بیمار شده است. او خواست که حق همسایگی را ادا کند و به عیادت بیمار برود ولی پیش خود گفت: من با این گوش کر از سخن بیمار چیزی نمی فهمم! ولی چاره ای نیست، باید مراتب ادب را پاس بدارم و به عیادت همسایه رفت.

مجموعه داستان های شیوانا …چند وقتی بود که دغدغه های زندگی، مجال اینگونه با هم بودن ها را از آنها هم گرفته بود و هر دو دلتنگ گپی دوستانه بودند.

داستان بار دیگر شهری که دوست می داشتم نوشته نادر ابراهیمی روایتگر عشق پسر یک کشاورز به دختر خان است.