جوایز اسکار تقریبا چنانکه پیش‌بینی‌شده بود، با پیروزی بی چون و چرای «اوپنهایمر» و کسب ۷ مجسمه طلا به پایان رسید اما در این میان یکی ۲ جایزه با آنچه همه باور داشتند، متفاوت بود؛ هر چند نمی‌توان از آن به عنوان شوک واقعی یاد کرد.
همانطور که پیش‌بینی می‌شد، «اوپنهایمر» بهترین فیلم سال شد و کریستوفر نولان برای کارگردانی، کیلین مورفی برای بازیگر مرد و رابرت داونی جونیور برای بازیگر مکمل موفق به کسب جایزه شدند. هویت ون هویتما برای فیلمبرداری، جنیفر لم برای تدوین و لودویگ گورانسون برای موسیقی این فیلم هم اسکار بردند.
جیمی کیمل که برای چهارمین بار به عنوان مجری برنامه را پیش می‌برد، شوخی‌های مونولوگ آغازین خود را بیشتر با تمرکز بر چهره‌های صحنه بیان کرد و به ویژه با بازیگر نقش مکمل، داونی جونیور شوخی کرد و البته به اعتصاب‌های نویسندگان و بازیگران که سال پیش چهره کرد، پرداخت. کیمل یک نوآوری داشت و آن این بود که از اعضای سازنده فیلم‌ها که نادیده می‌مانند تجلیل کرد و گفت: پیش از اینکه از خودمان تجلیل کنیم، بیایید یک تشویق بسیار شایسته برای افرادی انجام دهیم که در پشت صحنه کار می‌کنند: اعضای تیم، رانندگان کامیون، مهندسان صدا، همه خدمه ساخت فیلم.
و البته از دیگر برنامه‌های متفاوت این شب اجرای ترانه «من فقط کن هستم» از فیلم «باربی» توسط رایان گاسلینگ بود.
اما شگفتی‌های اسکار نود و ششم:
معرفی متفاوت بهترین فیلم توسط آل پاچینو
مهم‌ترین جایزه شب توسط آل پاچینو به برنده اهدا شد که به خاطر مختصر بودنش در خاطره خواهد ماند. پاچینو روی صحنه رفت و بدون اینکه اشاره‌ای به ۱۰ نامزد این بخش داشته باشد، پاکت را باز کرد و گفت: «اوپنهایمر». او با این کار همه را گیج کرد! چنین کار شگفت‌انگیزی تاکنون در اسکار وجود نداشته است.
اما استون شوکه از کسب جایزه بهترین بازیگر زن
هرچند تقریبا همه بر این باور بودند که لیلی گلادستون برنده جایزه بهترین بازیگر زن خواهد شد ولی اما استون هم تقریبا پا به پای او حرکت می‌کرد و پیش از این یک گلدن‌گلوب با جایزه انجمن بازیگران نصیب گلادستون برای «قاتلان ماه کامل» شده بود و یک جایزه بفتا به استون برای «بیچاره‌ها» اهدا شده بود. اما در نهایت این استون بود که برنده اسکار شد. این دومین اسکار برای استون ۳۵ ساله است که سال ۲۰۱۶ برای «لالالند» این جایزه را دریافت کرد.
بهترین بازیگر مرد: کیلین مورفی در برابر پل جیاماتی
انتخاب برنده در هر ۲ بخش بازیگری زن و مرد با علامت سوال همراه بود: آیا کیلین مورفی به خاطر تجسم سرد خود از جی رابرت اوپنهایمر برنده بهترین بازیگر مرد خواهد شد؟ یا پل جیاماتی، بازیگری که سال‌ها پیش به اشتباه برای «راه‌های فرعی» نادیده گرفته شد برای بازی در نقش پل هانهام، معلم عصبانی مدرسه شبانه‌روزی در تعطیلات کریسمس، بالاخره به حق خود می‌رسد؟ مورفی برای ششمین همکاری خود با نولان که برای نخستین بار نقش اصلی فیلمی از او را بازی می‌کرد، کسی بود که جایزه را به خانه برد.
«باربی» بهترین شانسش برای اسکار اصلی را از دست داد
جایزه فیلمنامه اقتباسی یکی از رقابتی‌ترین بخش‌های اسکار امسال بود که علاوه بر «اوپنهایمر»، «بیچاره‌ها»، «منطقه مورد علاقه» و «باربی» گرتا گرویگ و نوآ بامباک هم نامزدی این بخش بودند و ابتدا تصور می‌شد که پس از واکنش‌ها به حذف گرویگ در بخش کارگردانی، این فیلم پیشتاز بخش فیلمنامه باشد؛ اما چنین نشد و کورد جفرسون برای «داستان آمریکایی» که با اقتباس از رمان «پاک کردن» اثر پرسیوال اورت که سال ۲۰۰۱ نوشته شده بود، برنده این بخش شد.
«آناتومی یک سقوط» مدعی اصلی فیلمنامه اوریجینال
در حالی که ۲ فیلم قبلی الکساندر پین یعنی «راه‌های فرعی» و «زادگان» برنده اسکار فیلمنامه اقتباسی شدند، فیلم امسال او «جاماندگان» به نویسندگی دیوید همینگسون، یکی از مدعیان اصلی این بخش بود. ولی همانطور که انتظار می‌رفت، رقیب جدی آن «آناتومی یک سقوط» نوشته آرتور هراری و کارگردان فیلم ژوستین تریه که برنده گلدن‌گلوب هم شده بودند، جایزه را از آن خود کردند و فیلمی که به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و آلمانی نوشته شده بود برنده این بخش شد. قبل از برنده شدن «انگل» در این بخش در سال ۲۰۲۰، تنها یک برنده دیگر در این قرن یعنی «با او صحبت کن» پدرو آلمادوار که به زبانی غیرانگلیسی نوشته شده بود، این جایزه را دریافت کرده‌اند.
«قاتلان ماه کامل» دست خالی رفت
«قاتلان ماه کامل» سومین فیلم مارتین اسکورسیزی است که پس از «دار و دسته‌های نیویورک» و «ایرلندی»، با وجود کسب ۱۰ نامزدی در اسکار، از مراسم با دست خالی می‌رود. فیلم اسکورسیزی این بدشانسی را داشت که با یک حماسه بزرگ دیگر رقابت می‌کرد و مضامین نیهیلیستی آمریکایی که توسط «اوپنهایمر» نولان ارایه می‌شد، به آن مجالی نداد؛ البته تصور می‌شد این فیلم در بخش بازیگری موفق به کسب جایزه شود، ولی وقتی اما استون، لیلی گلادستون را شکست داد، پرونده آن در رقابت‌ها بسته شد.
«مایسترو» نیز خاموش شد!
بردلی کوپر استادی که «مایسترو» را ساخت، در مجموع با کسب ۱۲ نامزدی در اسکارهای مختلف هنوز هیچ جایزه‌ای نبرده است. وی حتی نامزدی کارگردانی را برای «ستاره‌ای متولد می‌شود» و برای «مایسترو» کسب نکرد و هر ۳ نامزدی خودش برای «مایسترو» در بخش بازیگری، نویسندگی و تهیه‌کنندگی بی‌نتیجه ماند. این فیلم از نتفلیکس در جشنواره‌های فیلم ونیز و نیویورک حضور پیدا کرد و کوپر همه جا از ۶ سالی حرف زد که صرف آموختن رهبری ارکستر کرده بود تا بتواند این فیلم را بسازد، اما حتی نتوانست برای گریم برنده شود و این جایزه را هم به «بیچاره‌ها» باخت. خیلی ساده باید گفت امسال سال کوپر نبود.
«پسر و مرغ ماهی‌خوار» برنده انیمیشن شد
هایائو میازاکی که یکی از متحول‌کننده‌ترین چهره‌های تاریخ انیمیشن محسوب می‌شود، پیش از این تنها یک جایزه اسکار برای انیمیشن «شهر اشباح» و یک اسکار افتخاری در سال ۲۰۱۴ دریافت کرده بود. رقیب آن «مرد عنکبوتی: در سراسر جهان عنکبوتی» که برنده جایزه بهترین انیمیشن آنی شده بود، در نهایت رقابت را به دیدگاه سوررئالیستی میازاکی باخت.
