غزل ۴۶۶ حافظ (این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی) به همراه شرح
شرح غزل ۴۶۶ حافظ / این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
وین دفتر بی معنی غرق می ناب اولی
چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم
در کنج خراباتی افتاده خراب اولی
چون مصلحت اندیشی دور است ز درویشی
هم سینه پر از آتش هم دیده پرآب اولی
من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت
این قصه اگر گویم با چنگ و رباب اولی
تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی
از همچو تو دلداری دل برنکنم آری
چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی
چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی
بیشتر بخوانید: زندگینامه حافظ شیرازی شاعر و حکیم قرن هشتم
شرح غزل ۴۶۶ حافظ (شرح غزل این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی)
این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
وین دفتر بی معنی غرق می ناب اولی
این خرقه ریایی که من دارم، همان بهتر که در گرو شراب باشد و این دفتر دانش بی معنی سزاوار است که در شراب خالص غرق شود.
رهن: گرو
اولی: سزاوارتر
ناب: خالص
چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم
در کنج خراباتی افتاده خراب اولی
چون عمر خود را بر باد دادم و نابود ساختم، حالا که می نگرم، می بینم بهتر است که در گوشه میخانه مست و خراب بیفتم.
بیشتر بخوانید: حافظ شیرازی شاعری بی همتا
چون مصلحت اندیشی دور است ز درویشی
هم سینه پر از آتش هم دیده پرآب اولی
چون آینده نگری و نفع طلبی از رندی و قلندری دور است پس همان بهتر که سینه سوزان و دیده گریان باشد.
من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت
این قصه اگر گویم با چنگ و رباب اولی
من حال و وضع زاهد ریاکار را با مردم نخواهم گفت و اگر بازگویم بهتر آن است که با نغمه چنگ و رباب به صدای بلند بگویم و آشکار نمایم.
بیشتر بخوانید: حافظ انسان شناس بزرگ؛ نوشته ای از دکتر دینانی
تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی
تا وقتی که حال و وضع روزگار بدین ترتیب بی نظم و آشفته باشد همان بهتر که در سر عشق ساقی و در دست جام شراب باشد و به عیش و عشرت بپردازیم.
از همچو تو دلداری دل برنکنم آری
چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی
هرگز از معشوق زیبایی چون تو دست بر نمی دارم. اگر قرار باشد که رنج و تابی را تحمل کنم بهتر آن است که از جانب زلف تابدار تو باشد.
بیشتر بخوانید: بررسی رزق و روزی در اشعار حافظ شیرازی
چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی
ای حافظ وقتی پیر شدی از خرابات بیرون بیا و به عیش و مستی نپرداز زیرا که رسوایی و هوس بازی بهتر است در دوران جوانی باشد.
در این شرح غزل حافظ از کتاب های حافظ نامه و شاخ نبات حافظ نیز استفاده شده است.
حافظ نامه؛ که به مفاهیم کلیدی ابیات دشوار حافظ توسط بهاء الدین خرمشاهی پرداخته شده است.
شاخ نبات حافظ؛ شرح غزل حافظ است که توسط دکتر محمدرضا برزگر خالقی نوشته شده است.
مجله اینترنتی تحلیلک
