از منظر طب ایرانی ظروفی که در آن ها طبخ غذا صورت می گیرد نباید با مواد غذایی وارد فعل و انفعالات گردد و خراش بر روی ظرف سبب این اتفاق می شود. بنابراین باید بهترین ظروف را برای پخت و پز انتخاب کنیم.
بهترین ظروف برای پخت و پز
مناسب ترین آن ها با توجه به توضیحات بالا، ظروف شیشه ای هستند. اما ایراد وارد به این دسته از ظروف، عدم پخش حرارت به طور یکسان بوده که سبب سوختن غذا می شود. پس باید به طور مداوم غذا را هم زد و این مسئله استفاده از آن ها را سخت می کند.
ظروف لعابی نیز به دلیل داشتن روکش شیشه ای به شرط نداشتن ترک و خراش مناسب پخت و پز است در غیر این صورت فقط برای سرو غذا پیشنهاد می شود.
ظروف چدنی به این علت که حرارت را کند منتقل می کند بسیار مورد توجه است اما تشخیص ظروف چدنی اصل بسیار حائز اهمیت بوده و قیمت آن ها گران است.
همچنین ظروف رویی به دلیل چسبیدن غذا به ظرف چندان مناسب نیست. اگر به طور مداوم تراشیده نشود باعث مسمویت با روی در دراز مدت می شود.
ظروف استیل با توجه به آلیاژ آن در برابر خراش، حرارت و ساییدگی مصون بوده و پیشنهاد می شود. (انتقال حرارت این ظروف کم است)
ظروف مسی و پخت و پز غذا
بنابراین برخلاف تصور بیشتر افراد بهترین ظروف برای پخت غذا ظروف شیشه ای، چدنی، استیل و لعابی هستند و استفاده از ظروف مسی و رویی در دراز مدت پیشنهاد نمی شود.
ظروف مسی باعث مسمومیت با مس خواهند شد مگر اینکه به طور دایم روکش قلعی که بر روی ظروف مسی کشیده شده اند را عوض کرده یا اصطلاحا مس را سفید کنیم تا هیچ گونه خراشی روی مس وجود نداشته باشد.
با تشکر از دکتر علیرضا یارقلی
مجله اینترنتی تحلیلک
