جشن سده ۱۴۰۲ به همراه مطالب خواندنی و جذاب
همراهان همیشگی و عزیز مجله اینترنتی تحلیلک، در این مطلب تاریخ دقیق جشن سده ۱۴۰۲ را به همراه مطالب خواندنی و جذاب برای شما آورده ایم. امیدواریم از مطالعه این مطلب لذت ببرید. با ما همراه باشید…
جشن سده ۱۴۰۲
جشن سده ۱۴۰۲ مصادف با سه شنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۲، ۱۸ رجب ۱۴۴۵ و ۳۰ ژانویه ۲۰۲۴ است.
جشن سده یکی از جشن‌های ایرانی است که در آغاز شامگاه دهم بهمن ماه برگزار می‌شود.
در شامگاه دهمین روز از بهمن ماه با افروختن هیزمی که مردم از روزهای قبل در میدان شهر یا آبادی یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، این جشن آغاز می‌شود.
جشن سده همراه با آتش‌افروزی است. در واقع می‌توان گفت تمام جشن‌های ایرانی در حضور آتش برگزار می‌شود. به عقیده ایرانیان باستان، آتش قوی‌ترین نشانه فیزیکی حضور اهورا مزدا، خدای یگانه است و اوست که تحت نظارت اهورا مزدا زندگی می‌بخشد. از این رو ایرانیان باستان جایگاهی والا و احترامی درخور برای آتش قائل بوده‌اند.
جشن سده ۱۴۰۲
جشن سده ۱۴۰۲
در جشن سده نیز آتش افروخته می‌شود. پیش از رسیدن زمان موعود برای برگزاری جشن، همه افراد برای تهیه هیزم به تکاپو می‌افتند و به صورت گروهی خار و خاشاک و هیزم جمع می‌کنند، از این رو سده را می‌توان جشنی با همکاری و همبستگی جمعی نامید.
در گذشته هیزم‌ها را بر فراز بام منازل یا بلندای کوه می‌انباشتند و در زمان مقرر آن را می‌افروختند. امروزه اما در شهرهایی که این جشن برگزار می‌شود، مکانی مخصوص در نظر گرفته‌اند تا همگان در آن محل گرد هم آیند.
برافروختن آتش با مراسم ویژه توسط موبدان، رقص‌های آئینی در پیشگاه آتش، خواندن گات‌ها به صورت دسته جمعی و نیایش به درگاه اهورا مزدا، نقالی و شاهنامه‌خوانی و همچنین اجرای موسیقی زنده با استفاده از سازهای پوستی از جمله قسمت‌های جشن سده به شمار می‌رود.
جشن سده ۱۴۰۲
جشن سده ۱۴۰۲
برخی از دانشمندان نام سده را گرفته شده از صد می‌دانند؛ ابوریحان بیرونی می‌نویسد: «سده گویند یعنی صد و آن یادگار اردشیر بابکان است و در چرایی و انگیزه این جشن گفته‌اند که هر گاه روزها و شب‌ها را جداگانه بشمارند، میان آن و پایان سال شماره صد به دست می‌آید و برخی گویند چرایی این است که در این روز زادگان کیومرث -پدر نخستین- درست صد تن شدند و یکی از خود را بر همه پادشاه گردانیدند و برخی برآنند که در این روز فرزندان مشی و مشیانه به صد رسیدند.»
نظر دیگر اینکه سده نامدار صدمین روز زمستان است؛ از آغاز آبان ماه تا ۱۰ بهمن که جشن سده است صد روز و از ۱۰ بهمن تا نوروز و اول بهار ۵۰ روز و ۵۰ شب بوده است و به چرایی اینکه از این روز بدین سوی مردمان به آتش دست پیدا کرده‌اند و شب هم مانند روز روشن و گرم و زنده است، شب‌ها هم شمرده می‌شوند.
جشن سده ۱۴۰۲
جشن سده ۱۴۰۲
جشن سده را با نام جشن آتش یا جشن زمستان نیز می‌شناسند و در بعضی نقاط کشور از این جشن با نام «سده سوزی» یاد می‌شود. مهم‌ترین نشانه جشن سده، آتش است و زرتشتیان آتش را به نشانه قدرت و عظمت اهورامزدا برپا و همگی در جمع کردن هیزم برای روشن کردن آن، مشارکت می‌کنند.
آتش نقش قابل‌توجهی در تمام جشن‌ها و مراسم زرتشتیان دارد و پیروان این دین احترام زیادی برای آن قائل هستند. از دیگر مشخصه‌های برگزاری جشن سده، جمع شدن زرتشتیان در کنار هم و نزدیکی افراد به یکدیگر است. در گذشته بر فراز بام خانه‌ها و در نقاط بلند شهر و روستا آتش روشن و این جشن را با شادی و رقص برگزار می‌کردند.
در زمان اجرای مراسم جشن سده، موبدان و روحانیان زرتشت، گات‌ها را می‌خوانند و به دعا و نیایش مشغول می‌شوند. اجرای رقص‌های آئینی و سرودهای ملی نیز بخشی دیگر از رسوم مربوط به جشن سده را تشکیل می‌دهند. برای شرکت افراد مختلف با دین‌های متفاوت در این جشن محدودیتی وجود ندارد؛ اما رعایت سنت‌های متداول زرتشتیان در زمان برپایی آیین مذهبی آن‌ها، احترام به عقاید زرتشتیان و از ملزومات است.
جشن سده ۱۴۰۲
بسیاری از روایت‌ها ریشه در شاهنامه فردوسی دارند و بر مبنای داستان‌های حماسی این کتاب شکل گرفته‌اند. بنابر یکی از داستان‌های شاهنامه، هوشنگ شاه پیشدادی در تفرج صحرایی‌اش برای دفاع از خود سنگی آتش‌زا به‌سمت ماری پرتاب کرد و برای نخستین بار جرقه آتش کشف شد و کنترل آن به دست انسان افتاد. بنابر روایت‌های موجود، این داستان در زمان جشن سده اتفاق افتاده است و روز دهم بهمن ماه را روز کشف آتش می‌دانند. به همین دلیل جشن سده را به‌منظور چیرگی آتش بر اهریمن برگزار می‌کردند و آتش از عناصر اصلی این جشن به شمار می‌رود.
چند بیت از شعر فردوسی در شرح داستان به این شرح است:
دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ
سده نام آن جشن فرخنده کرد
یکی جشن کرد آن شب و باده خورد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
جشن سده ۱۴۰۲
بیشتر بخوانید:
مجله اینترنتی تحلیلک
