حکایت آن شنیدستی که روزی تاجری

بازرگانی را شنیدم که صد و پنجاه شتر بار داشت و چهل بنده خدمتکار. شبی در جزیره کیش مرا به حجره خویش برد. همه شب دیده بر هم نبست از سخنان پریشانبیهوده(1) گفتن که فلان انبازمشریک(2) به ترکستان است و فلان بضاعتسرمایه(3) به هندوستان و این قبالهسند(4) فلان زمین است و فلان مال را فلان کس ضمینضامن(5).

گاه گفتیمی گفت(6): خاطراندیشه سفر(7) اسکندریه دارم که هوایی خوش است. باز گفتی: نه، که دریای مغرب مشوشطوفانی(8) است.

سعدیا، سفری دیگرم در پیش است، اگر کرده شود بقیت عمر به گوشه ای بنشینم.

گفتم: آن کدام سفرست؟ گفت: گوگرد پارسی خواهم بردن به چین که شنیدم عظیم قیمتی دارد و ازان جا کاسه چینی به روم آورم و دیبایپارچه ای ابریشمی و رنگین(9) رومی به هند و فولاد هندی به حلب و آبگینهبلور(10) حلبی به یمن و بُرد یمانیپارچه کتانی(11) به پارس و ازان پس ترک تجارت کنم و به دکانی بنشینم .

انصافبراستی(12)، از این ماخولیاسخنان دیوانه وار(13) چندان فرو گفت که بیش طاقت گفتنش نماند.

گفت: ای سعدی، تو هم سخنی بگوی از آنها که دیده‌ای و شنیده‌ای.

گفتم:

آن شنیدستی که روزی تاجری
در بیابانی بیفتاد از ستور

گفت: چشم تنگ دنیادار را
یا قناعت پر کند یا خاک گور

معنی لغات و عبارت های دشوار حکایت آن شنیدستی که روزی تاجری

1- سخنان آشفته و بیهوده گفتن

2- شریک

3- سرمایه

4- سند

5- ضامن

6- می گفت

7- اندیشه سفر

8- آشفته، طوفانی

9- پارچه ای ابریشمی و رنگین

10- شیشه، بلور

11- پارچه کتانی

12- براستی، انصافا

13- مالیخولیا، نوعی بیماری و اختلال فکری/ سخنان دیوانه وار

بیشتر بخوانید:

• حکایت گله کردم پیش یکی از مشایخ
• حکایت زن بد در سرای مرد نکو

مجله اینترنتی تحلیلک