موت اسود، موت ابیض، موت احمر و موت اخضر در کلام استاد صمدی آملی
حضور و مراقبت استاد صمدی آملی – مجلس هجدهم / موت اسود، موت ابیض، موت احمر و موت اخضر: موت احمر خون دادن در میدان رزم است، موت ابیض روزه گرفتن و دل را نورانی کردن است، موت اخضر صبر در برابر سختیها و بلاهای طبیعی است؛ ولی از همه مهم تر موت اسود است که فحش و ناسزا شنیدن و بی احترامی ها را تحمل کردن و در عین حال، در توحید الصمد قرآنی مراقبت داشتن و عندیّت را حفظ کردن و از ارتباط با عوالم ملکوتی دست نکشیدن است.