راوی قصه های از یاد رفته، مهدی اخوان ثالث (م. امید)
چنین گوید شکسته دل مردی خسته و هراسان، یکی از مردم توس خراسان، ناشادی ملول از هست و نیست، مهدی اخوان ثالث. بیمناک، نومیدی به میم امید مشهور، چاووشی خوان قوافل حسرت و خشم نفرین و نفرت، راوی قصه های از یاد رفته و آرزوهای برباد رفته …
من اینجا بس دلم تنگ استش
و هر سازی که می بینم بد‌آهنگ است
بیا ره توشه برداریم،
قدم در راه بی برگشت بگذاریم،
ببینیم آسمان ِ «هرکجا» آیا همین رنگ است؟
شعر قاصدک یکی از اشعار نغز و زیبای اخوان ثالث است که بر دل هر خواننده ای می نشیند، این شعر دلنشین را با هم زمزمه می کنیم:
قاصدک!
قاصدک! هان چه خبر آوردی؟
از کجا وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما، اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری- باری،
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند.
قاصدک!
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو دروغ، که فریبی تو فریب
قاصدک! هان، ولی… آخر… ای وای
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام، آی! کجا رفتی؟ آی…
راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟
مانده خاکستر گرمی جایی؟
در اجاقی – طمع شعله نمی بندم-
خردک شرری هست هنوز
قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند…
شعر قاصدک
گزیده اشعار مهدی اخوان ثالث م. امید
مجله اینترنتی تحلیلک
