در شبستان شعر معاصر همراه با بیژن جلالی شاعر سپید سرا…
زندگی، چون پر کاهی است
و زمان، چون باد
که آنرا از کف ما می برد
و ما حیران به اطراف می نگریم
و دلیلی برای ناکامی خویش می جوئیم.
بیژن جلالی از شاعران شاخص و معنی برانگیز شعر سپید در زبان و ادبیات فارسی است.
شعر جلالی شعری است در راه شناخت هستی، آنچنان که هست نه آن چنان که انسان تاریخی در نظر دارد باشد. بیژن جلالی با ظرافتی خاص، گرایشی شهودی و نگاهی عرفانی به زندگی داشت. خواندن اشعارش خالی از لطف نیست و احساس خوب شاعرانه را به اهل دل هدیه می دهد.
اگر کسی مرا خواست…
بگویید رفته باران‌ها را تماشا کند.
و اگر اصرار کرد،
بگویید برای دیدن طوفان‌ها
رفته است!
و اگر باز هم سماجت کرد،
بگویید
رفته است تا دیگر بازنگردد.
بعضی از آدم ها پر از مفهوم هستند…
پر از حس‌های خوبند
پر از حرف‌های نگفته اند
چه هستند، هستند
و چه نیستند، هستند
یادشان
خاطرشان
حس های خوبشان
آدم ها
بعضی هایشان
سکوتشان هم پر از حرف هست
پر از مرهم به هر زخم است
بعضی از آدم ها پر از مفهوم هستند
***
خنده تو…
چون پروانه ای بود
که از گل صورت تو
بر می خاست
و بر پنجره دل من
می نشست
خنده تو بال های رنگین
و پرواز ملایمی داشت
و من صدای بال هایش را
هنوز می شنوم
که به سوی من می آید…
از کتاب پنجاه سپید سرا / اشعار بیژن جلالی
مجله اینترنتی تحلیلک
