شرح کتاب طهارت جلد یک استاد صمدی آملی / صفحه ۱۰۲ / در عالم فقط خودت را باش
در عالم فقط خودت را باش
سخنی با جوانان
اولین و آخرین عرض ما به شما عزیزان این است که به خودتان بپردازید ببینید که هستید و در کجا قرار دارید؟
نظام عالم نیز اولین و آخرین حرفش با ما این است که خود را دریابیم و ببینیم چه کاره ایم و باید به کجا برویم؟ تمام مقصود آفرینش انسان است تا بیابد و خود را بشناسد.
فرزند جناب میر سید شریف در هنگام مرگ پدر از او خواست تا موعظه‌ی کند، او نیز فرمود فرزندم خودت را باش. باید به جان خودت برسی. آنچه را که از ما می‌خواهند همین است که ببینیم چه هستیم و چه می کنیم؟
آیا در طول شبانه روز اندوخته ای برای خود داریم یا نه؟ حسابی برای اعمالمان داریم یا نه؟ همانطور که دارایی مان را و مال بیرون از جانمان را شمارش می کنیم و به حساب میکشیم آیا جان خود را نیز حسابرسی می کنیم؟
به تعبیر شریف حضرت علامه حسن زاده آملی در رساله شریف الهی نامه:
الهی تا کعبه وصلت فرسنگ‌ها است و در راه خرسنگ ها و این لنگ به مراتب کمتر از خرچنگ است. خرچنگ را گفتند: به کجا می‌روی؟ گفت: به چین و ماچین گفتند با این راه و روش تو
خودت را باش
میخواهی با این بیچارگی ملکوت عالم را طی کنی؟
تویی که شبانه روز هیچ تکان نمی خوری می خواهی اهل باطن عالم شوی و سفرها کنی و آسمانها را طی کنی؟
اگر انسان حقیقت به خود بنگرد می‌بیند که چقدر بیچاره است.
تمام دانشمندان مادی و طبیعی در صدد فهم ظاهر عالمند و هر روز که به مکشوفات شان افزوده میشود در می یابند که در مقابل یک علم بی نهایت نظام عالم جاهلی بیش نیستند.
به تعبیر شریف استاد عزیز روحی فدا علامه حسن زاده آملی این عمر نازنینمان را همینطور بسته بسته هدر میدهیم و چیزی گیرمان نمی آید.
شرح کتاب طهارت جلد یک استاد صمدی آملی / صفحه ۱۰۲
مجله اینترنتی تحلیلک
