زندگینامه دکتر محمد قریب پدر طب اطفال ایران

همراهان عزیز مجله اینترنتی تحلیلک، در این مطلب با زندگینامه دکتر محمد قریب پدر طب اطفال ایران در خدمت شما هستیم. امیداریم از مطالعه این مطلب بهره کافی ببرید…

زندگینامه دکتر محمد قریب پدر طب اطفال ایران

دکتر محمد قریب در سال ۱۲۸۸ شمسی در تهران متولد شد؛ اصالت پدرش گرکانی (روستایی از توابع آشتیان) بود. دکتر قریب تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر تهران و در مدارس سیروس و دارالفنون به پایان رساند و در سال ۱۳۰۶ شمسی برای فرا گرفتن دانش پزشکی به فرانسه سفر کرد.

وی تحصیلات پزشکی خود را در شهر رمس آغاز کرد و در پایان سال اول موفق شد جایزه لابراتوار تشریح دانشکده پزشکی را دریافت کند. همچنین او در سال دوم در بیمارستان های این شهر مشغول به کار شد و در آغاز سال چهارم، در مسابقه اکسترنای بیمارستان پاریس پذیرفته شد و در سال ۱۳۱۴ شمسی (۱۹۳۵میلادی) نیز در کنکور انترنای بیمارستان پاریس قبول شد.

برای پی بردن به عظمت کار دکتر قریب باید دانست که در کنکور اکسترنا در فرانسه تنها یک نفر از بین هر چهار دانشجو انتخاب می شود و از بین این نفرات برگزیده، از بین هر ۱۲ اکسترن، تنها یک نفر در کنکور انترنا انتخاب می شد. به این ترتیب از هر پنجاه دانشجو، تنها یک نفر به انترنی بیمارستان های پاریس دست می یافت، اما دکتر قریب به سادگی در هر دو کنکور قبول شد و اولین ایرانی لقب گرفت که در چنین امتحانی پذیرفته شده بود.

دکتر محمد قریب در سال ۱۳۱۵ با زهرا قریب گرگانی دختر عبدالعظیم قریب ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند پسر به نام های حسین و محسن و دو فرزند دختر به نام های ناهید و مریم است.

وی در سال ۱۳۱۶ شمسی از رساله دکترای خود با عنوان (وقفه های تنفسی شیرخواران) دفاع کرد و دانشنامه دکترای پزشکی پاریس را دریافت و در سال ۱۳۱۷ شمسی به ایران بازگشت. زیرا اعتقاد داشت که این دانش تنها باید در ایران عرضه شود.

برگی از زندگینامه دکتر محمد قریب؛ جوایز و افتخارات دکتر محمد قریب

وی در سال ۱۳۲۱ شمسی موفق شد نشان عالی «لژیون دونور» که بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه است را از دولت این کشور دریافت کند. در سال ۱۳۵۰ به طور رسمی عضو هیئت مدیره انجمن بین المللی بیماری های کودکان درآمد. ایشان در زمان فعالیت های علمی خود، به کنگره های مختلف بین المللی در کشورهای مختلف دعوت شد که از جمله آن ها می توان به کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه، کانادا، ترکیه، ژاپن و اتریش اشاره کرد. او همچنین به عضویت چندین مجمع علمی بین المللی درآمد.

دکتر قریب نخستین پزشکی بود که عمل تعویض خون را در ایران انجام داد و یکی از بنیان گذاران انتقال خون در ایران است. وی در واپسین سال های عمرش نیز موفق شد نشان درجه یک فرهنگ را از وزارت آموزش و پرورش دریافت نماید.

بسیاری از پزشکان آن روزها، دکتر قریب را در تشخیص بالینی کم نظیر می دانستند. او از همان سال های ابتدایی بازگشت به ایران، مطبی دایر کرد که در کنار خانه اش بود. وی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۵ شمسی دو اتاق در منزلی اجاره ای نبش خیابان حشمت الدوله و پهلوی سابق به مطب اختصاص داده بود و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۵۱ شمسی مطب او در کنار منزلش در خیابان کاخ سابق بود که شامل یک اتاق دفتر، یک اتاق معاینه و یک اتاق انتظار بود. او هر روز از ساعت ۱۴ تا ۲۱ به معالجه بیماران می پرداخت و از بسیاری از آنان پولی دریافت نمی کرد.

بیشتر بخوانید:  زندگینامه مریم میرزاخانی نابغه ریاضی جهان

زندگینامه دکتر محمد قریب پدر طب اطفال ایران

 حق ویزیت دکتر با آن همه حسن شهرت، حتی از برخی شاگردانش نیز پایین تر بود!

برشی از زندگینامه دکتر محمد قریب؛ دکتر محمد قریب و طب اطفال در ایران

دکتر قریب از استادان برجسته و نامدار دانشکده پزشکی در تهران بود. او و دکتر فریدون کشاورز از پایه گذاران طب اطفال در ایران هستند اما دکتر کشاورز به دلیل حضور در عالم سیاست و حزب توده، هرگز موفق به تربیت پزشکان اطفال نشد. در عوض دکتر قریب طی سال های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۳ شاگردان نامداری چون احمد قانع بصیری، صادق مختارزاده، مرتضی مشایخی، نورالدین هادوی، غلامرضا خاتمی (مترجم کتاب طبی «اطفال نلسون»)، احمد سیادتی (متخصص سرشناس بیماری های اطفال در تهران) و… را پرورش داد که جملگی به بزرگان پزشکی ایران بدل شدند و به همین دلیل، به قریب لقب «پدر طب اطفال ایران» اعطا شد.

برشی از زندگینامه دکتر قریب؛ مخالفت دکتر محمد قریب با دولت کودتا

دکتر قریب از طرفداران دکتر مصدق بود و از نظامی هایی که وارد سیاست شده بودند، بیزار بود و به همین دلیل، پس از کودتای ۲۸ مرداد در قالب مطایبه، انتقادهای زیادی از سپهبد فضل الله زاهدی (نخست وزیر دولت کودتا) می کرد. قریب به همراه چند تن از اساتید دانشگاه، در اعتراض به قرارداد نفت با کنسرسیوم، اعلامیه ای علیه آن صادر کرد و به همین دلیل، مدتی از کار در دانشگاه بیکار شد تا آن که دکتر اقبال رییس دانشگاه شد و وی از قریب برای کار در دانشگاه، مجددا دعوت به عمل آورد.

برشی از زندگینامه دکتر قریب؛ خصوصیات اخلاقی دکتر محمد قریب

دکتر قریب همواره به یافته های جدید طب جهان احاطه داشت و این گونه مطالب را به دانشجویان خود ارایه کرده، آنان را برای پیگیری پیشرفت های علمی در جهان تشویق می کرد. برای مثال تا قبل از او، کسی در ایران با «آنتی بیوتیک» آشنا نبود اما قریب برای اولین بار اعلام کرد که داروهای جدید برای از بین بردن میکروب ها شناخته شده است که ارزش آن بسیار بیشتر از داروهای قبلی است. ولی بیش از توجه به روش های نوین، بر آموزش خانواده ها و برخورد عاطفی و اخلاقی با بیماران تاکید می کرد. دستگیری از مستمندان و دردمندان و رسیدگی به نابسامانی های زندگی بیماران، از دیگر ویژگی های بارز قریب بود.

ساعت های مطالعه وی، بسیار بیشتر از شاگردانش بود و صبح ها در کمال سخاوت، جدیدترین نتایج مطالعات خود را در اختیار دانشجویان قرار می داد. به تربیت درست دانشجویان علاقه خاصی داشت و در هنگام درمان کودکان بیمار، دانشجویان خود را نیز در آنجا حاضر می کرد و درباره بیماری از آن ها سوالاتی می پرسید.

ویزیت روزانه دکتر قریب برای رزیدنت ها و دانشجویان، تجربه آموزشی بی نظیری بود که اغلب، عده زیادی داوطلب شرکت در آن بودند. وی صبح ها زودتر از دیگران به بیمارستان می رسید و پس از شنیدن گزارش های صبحگاهی دانشجویان، به اتفاق آنان به بالین بیمار می رفت و با بحث و آنالیز دقیق، دانشجویان را در تشخیص صحیح راهنمایی می کرد.

ورق آخر زندگینامه دکتر قریب؛ فوت دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب در واپسین سال های عمرش به بیماری هماچوری یا همان دفع خون از دستگاه ادراری دچار شد و بعدها بیماری او سرطان مثانه تشخیص داده شد، ولی متاسفانه اقدامات درمانی ایشان در ایران و آمریکا تاثیر چندانی نداشت. جسم دکتر قریب در واپسین سال های زندگی، ناتوان شده بود، اما وی حتی در چنین شرایطی نگران شرایط کودکان بیمار بود و توصیه های لازم برای درمان آنان را به دانشجویان می کرد.

دکتر قریب سرانجام در روز سه شنبه اول بهمن ۱۳۵۳ دار فانی را وداع گفت. مزار ایشان طبق وصیتشان در قبرستان شیخان واقع در قم در نزدیکی آرامگاه پدرش به خاک سپرده شد. در مراسم تدفین دکتر قریب، محمدرضا شاه پهلوی شخصا به همراه خودروهای دربار پیکر ایشان را از تهران تا قم همراهی کرد و سید شهاب الدین مرعشی نجفی نماز میت را برای ایشان خواند.

در سال ۱۳۸۶ مجموعه تلویزیونی «روزگار قریب» به کارگردانی کیانوش عیاری از شبکه سه سیما پخش شد که به شرح زندگینامه دکتر محمد قریب از ابتدا تا انتها پرداخته بود.

مجله اینترنتی تحلیلک