مصرف درست مواد غذایی عامل افزایش شیر مادر
دوستم نگران مامان عزیزش بود و میگفت: من نه ماه از وجود او جان گرفتهام، حالا هم ک از رحمش خارج شدهام او خود را رها کرده و به خاطر سلامت من با عقاید غیرعلمی اعتصاب غذا کرده است.
دکتر! هر طور شده به مادرش بگو که این کار او غلط است. دوستم واقعاً نگران مادرش است. اگر او همینطور ادامه دهد چهار ستون بدنش سست میشود و عاقبت دچار بیماری خواهد شد. من دچار اضطراب شدهام که اگر مادر دوستم بیمار شود چه خواهد شد؟!
به همه مادرها بگو که بدن آنها بعد از نه ماه بارداری نیاز به گوشت، تخم مرغ، میوه و سبزی، شیر و لبنیات، حبوبات و غلات و… دارد. به همه مادرها بگو لازم نیست پرخوری کنند ولی بدن آنها نیاز به همه منابع دارد و به بهانه های مختلف مانند سردی و گرمی، نفخ نوزادان و… نباید خود را محروم کنند و به سلامت خود ضربه جبران ناپذیری وارد نمایند.
بعضی غذاها هم به عنوان افزاینده شیر معروفاند. به مادرها بگو که با مصرف آنها هم با این احتمال که شیرشان بیشتر خواهد شد بیش از پیش به نوزادشان کمک کنند. غذاهایی مثل:
شیر، آب میوه تازه و طبیعی، جو پرک، نارگیل، بادام، کنجد، تخم رازیانه، تم شوید، تم ریحان، تخم شنبلیله، زیره سبز، آویشن، بارهنگ و …
البته دکتر عزیزم! مادران خودشان اطلاع دارند که تأثیر غذاهای فوق به طور علمی در هیچ آزمایشگاهی اثبات نشده است ولی مصرف آنها برای مادران ضرری که ندارد! حداقل ازنظر تغذیهای مفیدند و نهایتاً اینکه به سلامت مادران لطمه ای وارد نمیکنند.
در ضمن از توصیه های خطرناک و یا توصیه هایی که در مورد نخوردن غذا میشود که مادر را از همه مواد غذایی محروم میکنند که بهتر است.
یکی از دستان جدیدم تعریف میکرد که در واحد پایگاه سنجش سلامت مادر و کودک کسی به مادرش گفته است لب به غذاهایی مانند سیر، پیاز، هلو، هندوانه، ریزه، گوشت گوساله، گوشت مرغ، گوشت گوسفند، نخود، لوبیا، خیار، لپه، عدس، کلم، گوجه، بادنجان، زردآلو، شیر و پنیر و … صد غذای دیگر نزند و مادر او هم باور کرده بود. واقعاً من با این علم ناچیزم فهمیدهام که انسان بدون غذا نمیتواند زندگی کند. حال مادر آن دوستم با این همه نیاز غذایی چطور میتواند لب به هیچ غذایی نزند؟!
دوستم میگفت: واقعاً بزرگ ترها چقدر “زبان نوزاد نفهم” اند تا من جیغ میزنم، میگویند او از خوردن برنج توسط مادرم ناراحت است. گریه میکنم، میگویند مامانم نباید شیر بخورد! ساکت میمانم میگویند علتش این است که مامانم هندوانه خورده است و تا شکمم صدا میدهد میگویند اثر لوبیاپلو است. دلم میخواهد فریاد بزنم و بگویم من سالمم و هیچ مشکلی ندارم! “فقط یکم شکمم درد میکند که آن هم به این چیزها مربوط نیست.” دست از سر مامانم بردارید!
پیش داوری در مورد غذاها درست نیست و اگر ما نوزادها از خوردن غذایی که مادرمان میخورد ناراحت شویم، با جیغ و داد مکرر آن را اعلام میکنیم آن هم نه فقط یک بار بلکه چند بار!
تازه مگر من که بعد از خوردن میگو توسط مادرم حالم بد شد، دلیل این است که دوستم هم با خوردن میگو توسط مادرش حالش خراب شود؟! چرا آدم بزرگ ها در مورد ما نوزادها اینقدر حکم کلی میدهند؟!
کتاب نوزادان
دکتر سید محمد سعید ناصری
دنبال کنید:
عوامل افزایش شیر مادر (بخش اول)
مجله اینترنتی تحلیلک