روش نگهداری پیچ تلگرافی یا وینکا
پیچ تلگرافی
پیچ تلگرافی که با نام گیاه وینکا (VINCA) نیز شناخته می شود جزو خانواده خرزهره (Apocyniaceae) است.
گیاه وینکا بومی اروپا، شمال غرب آفریقا و جنوب غرب آسیا است. پیچ تلگرافی به دلیل داشتن خاصیت دارویی در ایران نیز کاشته می شود.
پروانش نیز نام دیگر پیچ تلگرافی است و گیاه زینتی-پوششی محبوبی به شمار می آید و جایزه انجمن سلطنتی باغ انگلستان را از آن خود کرده است.
این گیاهان به صورت نیم بوته یا علفی بوده و ساقه های خزنده و باریک دارند که به طول ۱ تا ۲ متر می رسند ولی بیش از ۲۰ تا ۷۰ سانتی متر از روی زمین بلند نمی شوند. ۵ تا ۱۰ سال زمان نیاز است تا این گیاه به رشد نهایی خود برسد.
در نقاطی از ساقه که روی زمین قرار می گیرد، ریشه بیرون می آید و به این ترتیب سبب انتشار گسترده گیاه می شود. برگ ها متقابل بوده به شکل نیزه ای ساده و پهن یا بیضی شکل به طول ۱ تا ۹ سانتی مترو عرض ۵/۰ تا ۶ سانتی متر هستند.
پیچ تلگرافی یک گیاه گرمسیری است که برگ های خود را در نور به سمت بالا و پایین حرکت می دهد. گیاه تلگرافی همچنین به گرما، امواج صوتی با فرکانس بالا و یا لمس نیز پاسخ می دهد.
بیشتر بخوانید: معرفی ۵ گل رونده آپارتمانی
در طول شب، برگ ها به سمت پایین می افتند. برخلاف بسیاری از گیاهان، جنبش سریع برگ ها با چشم غیر مسلح کاملا قابل مشاهده است. برخی از مردم بر این باورند که می توانند گیاه تلگراف خود را با موسیقی به حرکت درآورند. گیاه ممکن است به ارتعاشات صدا نیز واکنش دهد و به حرکت درآید.
برگ های پیچ تلگرافی همیشه سبز هستند. گل های این گیاه ریز و به رنگ های ارغوانی، سفید و آبی هستند و فصل شکوفایی این گلها از فروردین تا خرداد است.
گل ها معمولاً دارای ۵ گلبرگ هستند که از قاعده به هم متصل بوده و یک لوله را تشکیل می دهند. میوه این گیاهان به شکل یک جفت فولیکول منشعب است و میوه خشک در طول محل پارگی آن خشک شده و دانه ها آزاد می شوند.
انواع پیچ تلگرافی یا وینکا
V.majur
گونه ای رونده و رایج است که تنها در نوک شاخساره ها ریشه می دهد. در نواحی نیمه گرمسیری تا گرمسیری رشد می کند و بزرگتر از گونه دیگر (V.minor) است و دارای برگ های تخم مرغی پهن به طول ۷.۵ سانتی متر است و ارتفاع گیاه به حدود ۶۰ سانتی متر می رسد. گل های آبی متمایل به بنفش به قطر ۵ تا ۲.۵ سانتی متر به صورت پراکنده در محور برگ ها در اواخر بهار و اوایل تابستان ظاهر می شود. واریته هایی از آن ابلق بوده و دارای برگ های سبز با لکه های سفید کرمی است که برای جان بخشیدن به محل های ساده می توان از آن استفاده کرد.
V.minor
در نواحی سرد رشد کرده شبیه V.majur است اما ابعاد آن کوچکتر است. همچنین رشد آن کمتر، خزنده تر و برگ های آن باریک تر است و برگ ها روی ساقه ها نزدیکتر به هم قرار دارند. ساقه های طویل آن در بخش های میانی ریشه دار شده، گل ها به قطر ۲.۵ سانتی متر و تعداد آن بیشتر از گونه دیگر است، بنابراین نمایان تر هستند. گل ها به صورت منفرد در محور برگ های شاخساره های کوتاه و افراشته از اواسط بهار تا اوایل تابستان و دوباره در پاییز ظاهر می شوند. واریته های در دسترس دارای گل های سفید و سایه های مختلفی از رنگ آبی بوده و حتی دارای گل های پرُپَر هستند. نوعی از آن دارای برگ های ابلق است.
بیشتر بخوانید: انواع گل های رونده باغچه ای و نکات نگهداری از آنها
شرایط نگهداری پیچ تلگرافی
نور: آفتابی-نیم سایه. پیچ تلگرافی یا وینکا توانایی قرار گرفتن در سایه کامل را نیز دارد ولی بهترین حالت گل ها زمانی است که گیاه در آفتاب کامل قرار گرفته باشد.
خاک: خاک لومی، شنی، ماسه ای خوب زهکشی شده، خاک مناسب برای رشد پیج تلگرافی است. این گیاه به طور کلی در اکثر خاک ها توانایی رشد کردن را دارد فقط نباید بیش از اندازه خشک باشد.
آبیاری: به طور متوسط، صورت پذیرد.
دما: این گیاه مناسب مناطق معتدل است و دمای بین -۳ تا ۱۶ درجه، دمای مناسب برای رشد این گیاه است.
روش تکثیر پیج تلگرافی
پیج تلگرافی از طریق تهیه قلمه نیمه رسیده در تابستان یا تقسیم گیاه از پاییز تا بهار امکان پذیر است. شاخه های فرعی گیاه را به قطعات مناسبی (قطعات نه آنقدر کوچک باشند که امکان تشکیل ریشه نباشد و نه بسیار بزرگ و نامناسب) تقسیم کرده و فوراً در زمین مورد نظر کشت می شوند.
چنانچه عمل انتقال با تاخیر انجام گیرد امکان تشکیل ریشه در قلمه ها کاهش می یابد. چنانچه فرصت کافی برای کاشت نباشد بهتر است پس از حفر گودالی در زمین قطعات جدا شده را داخل آن قرارداد و مرتباً روی آنها آب پاشید.
بیشتر بخوانید: روش نگهداری گل یاس
آفات و بیماریهای پیچ تلگرافی
پیچ تلگرافی، گیاهی مقاوم است و حشره و یا بیماری خاصی آن را تهدید نمی کند.
گلدهی پیچ تلگرافی
گل های پیج تلگرافی ریز و به رنگ های ارغوانی، سفید و آبی هستند و فصل شکوفایی این گلها از فروردین تا خرداد است. گلها معمولاً دارای ۵ گلبرگ هستند که از قاعده به هم متصل بوده و یک لوله را تشکیل می دهند. میوه این گیاهان به شکل یک جفت فولیکول منشعب است و میوه خشک در طول محل پارگی آن خشک شده و دانه ها آزاد می شوند.
منبع: دلگرم
مجله اینترنتی تحلیلک