مقدمه ای بر همنشینی رنگ ها
رنگ ها زندگی را زنده می کنند. جاندار و قابل لمس اند و به عنوان زبان دیداری احساسات ما به کار می روند. می توانیم ایده هایمان را بدون نیاز به گفتن و یا نوشتن از طریق زبان پر رمز و راز رنگ به یکدیگر منتقل کنیم. رنگ و ترکیب های آن واکنش و احساسات مختلفی را در ما بر می انگیزد. با همنشینی رنگ ها؛ می توان اتاق انتظار یک دندان پزشک را با به کار بردن رنگ های قرمز روشن و نارنجی، از محیطی آرام به محیطی بدل کنیم که اضطراب و نگرانی را افزایش دهد.
در این متن می خواهیم بدانیم برای انتقال یک تصور خاص، ایجاد یک واکنش و یا به وجود آوردن یک احساس ویژه، چه رنگ هایی و با چه ترکیب و سایه هایی مناسب است. به هنگام کار یا در بازار، همه ما، خواسته یا ناخواسته تحت تاثیر جاذبه های رنگ ها هستیم. یک طراح مد به دنبال رنگ مناسب پاییز است. طراح داخلی ساختمان هماهنگی فضای ساختمان را در هماهنگی رنگ ها جستجو می کند و مادری که برای فرزندش لباس می خرد، به دنبال رنگی مناسب با چهره و شخصیت فرزندش است.
باید بگوییم که هرچند طیف وسیعی از رنگ های اصلی و ترکیب های آن را برای شما بازگو می کنیم، اما در نهایت این حساسیت هنری شماست که ذوق و علاقه شما را با این رنگ ها می آمیزد و ارزش یا بی ارزشی هر یک از آن ها را در برخورد با سلیقه و اثری که می آفرینید، تعیین می کند.
چرخه رنگ
دایره رنگ به ۱۲ بخش تقسیم می شود که از آن میان ۳ رنگ قرمز، آبی و زرد رنگ های اصلی یا (درجه اول) هستند. سه پله رنگی که مابین رنگ های اصلی می بینید، در واقع نمایش تلاشی است که این رنگ ها برای نزدیک تر شدن به هم انجام می دهند. رنگ قرمز به تدریج با روشن تر شدن به وسیله آمیزش با زرد و عبور از نارنجی و پرتقالی و اُکر، بالاخره به زرد نزدیک می شود و رنگ زرد به همین ترتیب با پذیرش پله به پله رنگ آبی و ایجاد طیفی از سبز و زنگاری، به آبی نزدیک می شود و با همین روش رنگ آبی با قبول قرمز و ایجاد طیفی از کاربنی و بنفش بار دیگر به قرمز نزدیک می شود.
اتصال دایره میانی این ۳ طیف، یک مثلث متساوی الاضلاع معکوس، از سه رنگ نارنجی و زنگاری و بادمجانی می سازد که در اولی قرمز و زرد، در دومی زرد و آبی و در سومی آبی و قرمز تقریبا به یک میزان جلوه می کند. این مثلث دوم معکوس را رنگ های درجه دوم می نامیم. شش رنگ باقی مانده در اطراف این مثلث در دایره رنگ، رنگ های درجه سوم است که ترکیب هایی نامنظم و نابرابر از تداخل دو رنگ اصلی است.
کار با رنگ تا رسیدن به نتیجه دلخواه نوعی مبارزه، سرگرمی و دل مشغولی است. رسیدن به ترکیب رنگ مناسب در اتاق، لباس و یا هرمورد دیگری نه فقط جلب نظر می کند که حالتی از اطمینان و آرامش را نیز می آفریند.
اصطلاح hue
چهارمین ردیف از این چرخه یک ترکیب خالص است. یعنی فقط از دو رنگ درجه اول، مثل (قرمز و زرد)، (زرد و آبی) و (آبی و قرمز) بدون سفید و مشکی ترکیب شده است. بازتاب این رنگ های خالص را اصطلاحا “hue” می گویند.
اصطلاح shade و tint
ردیف های بالاتر از ردیف چهارم نمایشی از همان رنگ هاست که به ترتیب با مشکی بیشتری آمیخته شده و ردیف های پایین تر نمایش دیگری از همان رنگ ها با آمیختن تدریجی با سفید است. سایه های تیره تر ردیف بالا را اصطلاحا “shade” و سایه های روشن تر ردیف پایین را اصطلاحا “tint” می گویند.
امیدواریم مطلب همنشینی رنگ ها برای شما مفید بوده باشد. در مقاله های بعدی خواهیم گفت که چگونه می توانید رنگ ها را با هم ترکیب کنید و به راحتی از آن در همه زندگیتان بهره ببرید.
با تحلیلک همراه باشید.
مجله اینترنتی تحلیلک