کتاب نفس المهموم یکی از معتبرترین کتاب ها در زمینه وقایع کربلا و زندگینامه امام حسین علیه السلام نوشته شیخ عباس قمی است. ترجمه این کتاب توسط علامه میرزا ابوالحسن شعرانی تحت عنوان دمع السجوم انجام شده است.
در فصل دوم باب اول این کتاب جلیل القدر چهل حدیث در ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین علیه السلام، ثواب لعن قاتلان ایشان و اخباری که در مورد شهادت آن حضرت وارد شده است، بیان شده که این احادیث را خدمتتان تقدیم می داریم. امید که مورد قبول آستان حضرتشان افتد…
حدیث بیست و هفتم
ابن قولویه به اسنادش از على بن ابى طالب علیه السّلام گفت: «روزى رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم به دیدن ما آمد پس طعامى نزد او آوردم و امّ ایمن ظرفى خرما و کاسه‌اى از شیر و سر شیر به هدیه آورد آن را نزد آن حضرت گذاشتیم از آن بخورد و چون فارغ شد من برخاستم بر دستش آب ریختم چون دست بشست روى و محاسن را به ترى دست بمالید و به مسجدى در کنار خانه به سجده رفت و بسیار بگریست آنگاه سر برداشت و هیچ کس از اهل بیت جرأت نکرد چیزى بپرسد پس حسین علیه السّلام برخاست و آهسته رفت تا بر ران آن حضرت بر آمد پس سر او را به سینه چسبانید و زنخدان خویش بر سر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نهاد و گفت: اى پدر از چه گریه مى‌کنى؟
گفت: اى فرزند من به شما نظر کردم و مسرور شدم از دیدن شما چنانکه پیش از این اینطور شادمان نشده بودم پس جبرئیل بر من فرود آمد و مرا خبر داد که شما کشته مى‌شوید و محلّ کشته شدن شما از هم دور است پس خداى را حمد کردم و خیر شما را از او خواستم.
حسین علیه السّلام گفت: اى پدر پس قبور ما را که زیارت مى‌کند و به دیدن ما مى‌آید با این دورى و جدائى؟
گفت: طوایفى از امت من که بدین زیارت بر وصلت من خواهند و من هم در موقف به دیدن آنها روم و بازوهاى آنها را بگیرم و از اهوال و شداید موقف برهانم»
مجله اینترنتی تحلیلک
