یادداشت داریوش شایگان برای سهراب سپهری

یادداشت داریوش شایگان برای سهراب سپهری

داریوش شایگان منتخب اشعار سهراب سپهری را در هنگام حیات وی به زبان فرانسوی ترجمه کرد.

شایگان در این ترجمه از مشورت خود سهراب برخوردار بود اما چاپ این ترجمه با تأخیر صورت گرفت و سهراب آن را به چشم ندید.

یادداشت داریوش شایگان درباره سهراب سپهری:

شمع حیات سهراب سپهری در تهران، در بیست و یکم آوریل ۱۹۸۰ (یکم اردیبهشت ۱۳۵۹) خاموش گشت، قبل از آنکه ترجمه فرانسه اشعارش از چاپ درآید.

سهراب را آخرین بار، در ماه مارس (اسفند ۱۳۵۸)، در لندن دیدم. از سرطان خون رنج میبرد، رنگ پریده و نحیف بود، جسم او دیگر تاب و توان نداشت، تو گویی وقت جان برکندن او رسیده بود؛ و با این حال، چشمانش با برقی خیره کننده میدرخشید.

هوای سنگین و گرفته لندن، تا سرحدی تحمل ناپذیر، او را آزار میداد.

بیشتر بخوانید: زندگینامه سهراب سپهری

یادداشت داریوش شایگان برای سهراب سپهری

خیلی عجله داشت که بار دیگر، در هوای تازه و لطیف سرزمین مادری نفسی بکشد. این فرح و فرج بدو موهبت شد و فرصت یافت برای آخرین بار، برآمدن بهار را دریابد و نوروز ایران را، که سرآغاز سال نو و جشن شکفتن جمله قوای طبیعت است بچشد.

سهراب از دنیا رفت، بی آنکه کسی متوجه مرگ او شود، مرگ یکی از بزرگترین شاعران و نقاشان ایران معاصر، تقریبا التفات هیچ کس را برنینگیخت: آنان که به اصطلاح موسسان نظم معنوی جدید بودند، دغدغه هایی مهم از نوعی دیگر داشتند، دغدغه هایی غیر از اینکه یاد و خاطره یکی از اصیل ترین نداهای سرزمینمان را گرامی بدارند.

باشد که روان او در جوار حق آرام گیرد! و دل آرام و آسوده خاطر باشد که آنچه در نزد ما به میراث نهاده، هیچ یک بیهوده نبوده است، چرا که چنانکه سلف شهیر وی، حافظ شیرازی سروده است:

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

مجله اینترنتی تحلیلک