در عبور روزهای آخر اسفند در این مطلب به شعرهایی از محمدرضا شفیعی کدکنی و قیصر امین پور و فریدون مشیری پرداخته ایم.

قاصدک رقص کنان می آید … صدای تیک تاک ساعت دیواری کنج اتاق و عبور رد پای من و تو بر ثانیه ها… صدای گام های آرام آخرین دقایق و چشمان خیره بر گل های قالی و مرور روزهای از دست رفته …

بر فراز آخرین قله آرزوهایم نشسته ام و چشم دوخته ام به بادبادک زمان که ثانیه به ثانیه در نگاهم محو می شود. تقویم یک هزار و سیصد و نود و نه در دستانم می لرزد و چه بی رحمانه می تازد و دور می شود. تلخ و شیرین های روزهای رفته جلو چشمانم رژه می روند و چند برگ باقی مانده با زبانی خاموش بدرود می گویند.