مورچه به استخوان چرب می ریزد یعنی مردم تابع منافع خویش هستند. در مطالب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

خر به چوب و ترکه اسب نمی شود (خر به زدن اسب نمی شود) یعنی کودک را اگر استعداد فراگیری نباشد، تنبیه بدنی او را ابله تر خواهد کرد.

اگر خواهی که بر ریشت نخندند بفرما تا خرت محکم ببندند یعنی کارت را از ابتدا محکم کن تا بعد به خسارت و ملامت بدگویان دچار نشوی

از پای لنگ چه سیر و از دست گرسنه چه خیر؟ یعنی از آن که اسباب فراهم ندارد توقع انجام کار نباید داشت.

زن حاجی خانه خودش اشکنه نمی توانست بپزد می رفت خانه همسایه به آش رشته پختن! یعنی از عهده امور پیش پا افتاده خود عاجز بودن و در مهمات دیگران اظهار وجود کردن.

اول آخور را ببند بعد گاو را بدزد یعنی قبل از اقدام به هر کاری باید به آماده کردن زمینه و فراهم آوردن اسباب آن پرداخت.

این حرف ها برای فاطی تنبان نمی شود یعنی از این سخنان نتیجه ای به درد بخور به دست نمی آید.

بر سر اولاد آدم هر چه آید بگذرد یعنی بر سختی ها باید صبر کرد. در مطالب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

این جا پشه را تو هوا نعل می کنند یعنی چون کارت به این مقام افتاد حساب کار خود را داشته باش که اینجا کار سخت و راه دشوار است.

این حرف ها برای حسنک نان نمی شود یعنی از این سخنان نتیجه ای به درد بخور به دست نمی آید.