بنا به کتیبه نصب شده بر سر در مسجد کبود تبریز، قدمت آن به سال 870 هجری قمری (قرن 9 هجری) و زمان حکمرانی سلسله قراقویونلوها برمی گردد. به دلیل تنوع و انواع خطوط به کار رفته در طراحی و کاشی کاری، همچنین استفاده از رنگ های زیبا و متناسب این مسجد به فیروزه اسلام شهرت پیدا کرده است.

با شاه فالوده نخوردن یعنی تکبر و نخوت بی اندازه داشتن، خود را بالاتر از دیگران دانستن و به آنها بی اعتنایی کردن.

شیر خام خورده به معنی نادان و غافل بودن، زودباور بودن است. در مطلب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

صابون به دل خود زدن یعنی نوید به خود دادن و پیشاپیش خوشحالی کردن، برای لذت هنوز نیامده ای خوشحالی کردن.

شاخ درآوردن به معنی بسیار متعجب شدن است. در مطالب بعد نیز به ذکر کنایه ها و ضرب المثل های دیگر می پردازیم.

شاخ توی جیب کسی گذاشتن یعنی کسی را اغوا کردن و به کاری واداشتن، کسی را وسوسه کردن. در مطلب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

سینه زدن پای علم کسی به معنی مرید و هواخواه سینه چاک کسی بودن است. در مطلب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

مثل سیر و سرکه جوشیدن به معنی ناآرام بودن، در تب و تاب بودن است. در مطلب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

سیب سرخ توی دست چلاق افتاده به معنی چیز با ارزش به دست شخص نالایق آمدن است. در مطلب بعد نیز به ذکر موارد دیگر می پردازیم.

سیاهی چشم کسی سفید شدن (سیاهی چشمش سفید شد) یعنی مدت زیادی در انتظار بیهوده به سر بردن.