شیوانا و نواندیشی و روشنفکری

استاد شیوانا سر کلاس مشغول صحبت در مورد روشنفکری و نواندیشی بود. شاگردان جذابیت درس امروز را دوست داشتند ولی کمی گیج شده بودند و موضوع تا حدی برایشان پیچیده بود و شیوانا هم متوجه این مساله شده بود.

درک مبحث نواندیشی به دلیل اینکه در راستای بحث فرهنگ دیرینه مطرح می شد به سادگی برای شاگردان ملموس نبود، لذا شیوانا سعی کرد تا با زبانی ساده و روان موضوع را برای شاگردانش توضیح دهد.

شیوانا از یکی از شاگردانش خواست که پنجره کلاس را چند ساعتی ببندد. هوا بسیار گرم و تعداد شاگردان هم زیاد بود. همه کلافه شده بودند و از استاد خواستند که پنجره را باز کند. پنجره که باز شد همگی با احساس رضایت نفس راحتی کشیدند.

شیوانا از آن ها پرسید: الان که پنجره باز شد و هوایی مطبوع استنشاق کردید چه احساسی دارید؟

همه شاگردان هوای تازه را یک هوای مطبوع و نجات بخش توصیف کردند.

شیوانا گفت: حالا که چنین احساسی دارید، پنجره را ببندید تا بتوانید این هوای عالی را برای همیشه داشته باشید.

تعدادی از شاگردان گفتند: فکر خوبی است و تعدادی دیگر عقیده داشتند که اگر پنجره بسته شود، این هوا نیز کم کم کهنه خواهد شد و ما نیازمند جریان هوای تازه خواهیم بود.

شیوانا گفت: فکر می کنم همگی معنی نو اندیشی را فهمیدید!

در جامعه نیز وقتی اندیشه ای نو متجلی می شود عامه مردم ابتدا مقاومت می کنند ولی به مرور زمان متوجه محاسن آن ایده می شوند و با فرهنگ شان آمیخته و حتی نسبت به آن تعصب نیز پیدا می کنند.

پس می توانیم با روشنفکری، فرهنگی ایده آل و مردمانی اندیشمند داشته باشیم تا روز به روز به جامعه ای مترقی نزدیک شویم و با اندیشه ای نو به ایده آل ترین لحظه های زندگی دست یابیم.

شاگردان همه با رضایت از اینکه درس امروز هم به خوبی درک کرده بودند با استاد خداحافظی کردند و تا شروع درسی دیگر مدرسه را ترک کردند.

شیوانا نیز که کمی خسته به نظر می رسید از کلاس بیرون رفت و برای استراحت راهی خانه شد…

پایدار بمانید تا داستانی دیگر از شیوانا …

مجله اینترنتی تحلیلک