حکایت هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکند

یکی از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکند مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد همچنان تمام ناگفته، سخن آغاز کند.

سخن را سرست، اى خردمند و بُن
میاور سخن در میان سخن

خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش
نگوید سخن، تا نبیند خموش

بیشتر بخوانید:

• حکایت یکی از متعبدان شام چند سال در بیشه ای زندگانی کردی
• حکایت گله کردم پیش یکی از مشایخ
• حکایت هر سو دود آن کش ز بر خویش براند
• حکایت یاد دارم که در ایام طفلی متعبد بودمی

مجله اینترنتی تحلیلک