جشن فروردینگان ۱۴۰۳ به همراه تاریخچه و مطالب خواندنی
همراهان همیشگی و عزیز مجله اینترنتی تحلیلک، در این مطلب تاریخ دقیق جشن فروردینگان ۱۴۰۳ به همراه تاریخچه و مطالب خواندنی را برای شما آورده ایم. امیدواریم از مطالعه این مطلب لذت ببرید. با ما همراه باشید…
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان مصادف با ۱۹ فروردین ماه است.
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان ۱۴۰۳ مصادف با یکشنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۳، ۲۷ رمضان ۱۴۴۵ و ۷ آپریل ۲۰۲۴ است.
ایرانیان قدیم گذشته از جشن‌هایی که به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌کردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه جشن می‌گرفتند. همانند جشن دیگان در ماه‌های پیش، جشن تیرگان و جشن مهرگان را نیز داشتیم. اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر دارد.
در تقویم زرتشتی هر ماه ۳۰ روز و هر روز نامی برای خود داشته است.
نام سایر روزهای ماه در تقویم زرتشتی به این صورت است: ۱- هرمزد ۲-بهمن ۳-اردیبهشت ۴- شهریور ۵- سپندارمزد (اسفند) ۶- خرداد ۷- امرداد ۸- دی به آذر ۹- آذر ۱۰- آبان ۱۱- خور ۱۲-ماه ۱۳- تیر ۱۴- گوش ۱۵- دی به مهر ۱۶- مهر ۱۷-سروش ۱۸- رشن ۱۹- فروردین ۲۰- بهرام ۲۱- رام ۲۲- باد -۲۳ دی به دین ۲۴- دین ۲۵- ارد ۲۶- اشتاد ۲۷- آسمان ۲۸- زامیاد ۲۹- ماراسپند ۳۰ انیران.
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
روز نوزدهم هر ماه «فروردین» نام دارد و نوزدهم فروردین جشنی به نام «جشن فروردینگان» یا «فرودگ» برگزار می شد که به فره وهر درگذشتگان پاک تعلق داشت و به یاد روان آنان بود.
زردشتیان در روز نوزدهم فروردین، روز جشن فروردینگان مراسم خاصی برای بزرگداشت روان درگذشتگان برگزار می کنند که به آن جشن فروردینگان می گفتند. هنوز این جشن بین هموطنان زردشتی برگزار می شود.
زرتشتیان در این روز به پرستشگاه می روند، اوستا می خوانند و خدا را عبادت می کنند و سر مزار درگذشتگان خود می روند و عود و کندر برای خشنودی روان ها روشن کرده و بر سر مزار گل و گیاه و میوه و شمع و لرک قرار می دهند.
در این جشن آنها برای شادی روان درگذشتگان جهت رفع احتیاج نیازمندان پول و مساعده می دهند. این جشن با همین تشریفات در میان هموطنان زردشتی، بخصوص در یزد، برگزار می شود که امروزه بیشتر به جشن فرودگ مشهور است.
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
لرک مخلوطی از هفت میوه خشک خام مانند پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما، توت است که ترکیبات آن در مناسبت های مختلف تغییر می کند.
لرک ها را در چادر شب جلو موبدان و چند «موبدیار» می گذارند که موبدان به آنها اوستا بخوانند و آنها را تبرک کنند سپس، موبدیاران با بستن چادرشب ها به کمر لرک را بین مردم تقسیم می کنند. علاوه بر لرک «میزد» هم که عبارت است از میوه های تر و خوراکی هایی که برای تشریفات آفرینگان گذارده می شود، برای انجام مراسم آماده می شود.
در این روز نان مقدس «درون» که در اوستا به آن دره ئونه می گویند به مردم می دهند و علاوه بر این، نان گردی به نام سورک را که تهیه شده از روغن کنجد است را به مردم می دهند. به طور کلی در این روز هر کس نذری دارد، در این روز نذرش را میان مردم پخش می کند.
در این روز سرودهایی مانند قسمتی از فروردین یشت و نمازهای دیگر را که به آفرینگان اردا فروش یا فروردینگان و آفرین بزرگان معروف است می سرایند. موبدان و سایر زرتشتیان قبل از خواندن آفرینگان یا قسمت های دیگر اوستا وضو می گیرند و دست و صورت خود را می شویند که در پهلوی به آن «پادیاب» می گویند.
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
آداب جشن فروردینگان در ایران باستان
فروردین به معنای فروهرها و ماه فروردین ماه فروهرها است و جشن فروردینگان برای تجلیل از فروهرهاست. این واژه در اوستا فروشی و در زبان پهلوی فروهر گفته میشود و به معنی نیروی پیشرفت و سربلندی و یکی از موجودات اساطیری ایران است.
فروهر نوری ست سرچشمه گرفته از خداوند که در بدن هر یک از آدمها وجود دارد و روح محافظ اوست و از آن جز روشنایی و راهنمایی چیزی دیگری تراوش نمی کند. فروهر روح محافظ انسان است که پیش از تولد وجود دارد و پس از مرگ نیز باقی می ماند یعنی فروهر هر انسان پس از مرگ به سرچمشه خود می پیوندد.
بدی های انسان بر روح پاک و آسمانی او تاثیر نمی گذارد و تنها وجود زمینی انسان به سبب گناهانش در دوزخ رنج می برد. به این دلیل که فروهرها پاکند، از یاوران نیروهای اهورایی هستند و به اهورامزدا در نبرد با اهریمن کمک می کنند و مانع فرار اهریمن از جهان روشنی می شوند که با زور در آن وارد شده بود.
برخی ایران شناسان برای فروهر معنای «گزینش» را در نظر گرفته اند زیرا بخشی از انسان است که توانایی گزینش میان خوب و بد را دارد.
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
جشن فروردینگان ۱۴۰۳
برخی دیگر معنی «فروهر» را «نگاهبان، پشتیبان» می دانند و «ور» را «پوشاننده، در برگیرنده» معنا می کنند. «ور» به معنای «آبستن کردن» است و ارتباط فروهرها با زاییدن این است که در باور مردم در گذشته ارواح نیاکان باعث آبستنی زنان می شده است.
به عقیده بیلی (Bailey) ایران شناس بزرگ، این واژه برگرفته شده از بن «ورتی» (varti_) به معنای «دلاوری» است و معتقد است فروهر نماینده روان پهلوانی در گذشته بود که مجسمه دلیری شناخته می شد. نماد فروهر نیز همان نماد اهورامزدا یا ایزد باستانی بالدار است که بر فراز بسیاری از سنگ نبشته های شاهان هخامنشی بر سر در کاخ ها و تندیس ها حک شده است.
بیشتر بخوانید:
مجله اینترنتی تحلیلک
