که خبر داشت که فردایی هست؟

رخشندهٔ اعتصامی معروف به پروین اعتصامی شاعر ایرانی در تبریز به دنیا آمد و در فروردین ماه سال ۱۳۲۰ در تهران درگذشت.

پدر پروین یوسف اعتصامی از شاعران و مترجمان عصر خود بود که در شکل‌گیری زندگی هنری پروین و کشف استعدادها، ذوق و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت.

پروین اعتصامی از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی زیر نظر پدرش و استادان بزرگی چون علامه علی اکبر دهخدا و ملک‌الشعرای بهار سرودن شعر را آغاز کرد.

دیوان اشعار پروین اعتصامی که شامل اشعاری در قالب‌های مثنوی، قطعه و قصیده می‌شود تنها اثر چاپ شده از پروین است.

پروین بیشتر به دلیل به کار بردن سبک شعریِ مناظره در شعرهایش معروف است.

از پروین اعتصامی شاعر بلندآوازه ایرانی به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» یاد شده‌است.

در ادامه شعری از او که گفتگوی بین بلبل و گل هست را باهم می خوانیم.

بلبل آهسته به گل گفت شبی
که مرا از تو تمنّایی هست

من به پیوند تو یک رای شدم
گر ترا نیز چنین رایی هست

گفت: فردا به گلستان باز آی
تا ببینی چه تماشایی هست

گر که منظور تو زیبایی ماست
هر طرف چهره ی زیبایی هست

پا به هر جا که نهی، برگ گلی است
همه جا شاهد رعنایی هست

باغبانان همگی بیدارند
چمن و جوی مصفّایی هست

قدح از لاله بگیرد نرگس
همه جا ساغر و صهبایی هست

نه ز مرغان چمن گمشده ایست
نه ز زاغ و زغن آوایی هست

نه ز گلچین حوادث خبری است
نه به گلشن اثر پایی هست

هیچکس را سر بدخویی نیست
همه را میل مدارایی هست

گفت رازی که نهان است ببین
اگرت دیده ی بینایی هست

هم از امروز سخن باید گفت
که خبر داشت که فردایی هست؟

از کتاب دیوان پروین اعتصامی

مجله اینترنتی تحلیلک