ذکر حکایتی از تذکره الاولیاء عطار نیشابوری
تذکره الاولیاء عطار نیشابوری
عطار نیشابوری در تذکره الاولیاء در ذیل ذکر عبدالله بن مبارک آورده است:
آن زینزینت (۱) زمان، آن رکن امانایمن شدن (۲)، آن امام شریعت و طریقت، آن ذوالجهادین، بحقیقت، آن امیر قلم و بلارکفردی که هم اهل قلم هست و هم اهل شمشیر و مبارزه کردن (۳)، عبدالله بن المبارک – رحمه الله علیه – او را شهنشاه علما گفتندی.
عبدالله مبارک را پرسیدند:
کدام خصلت در آدمی نافع ترمفید (۶) است؟
گفت: عقلیوافربسیار (۷).
گفتند: اگر نبود؟
گفت: حُسن ادبخوش خلقی (۸).
گفتند: اگر نبود؟
گفت: برادری مُشفقخیرخواه (۹) تا مشورتی کند.
گفتند: اگر نبود؟
گفت: خاموشی دایم.
گفتند: اگر نبود؟
گفت: مرگ در حالبی درنگ (۱۰)
حکایتی از تذکره الاولیاء
۱- آرایش، زینت
۲- ایمن شدن، بی ترس و بیم گردیدن، معنای امانت داری و شخص امین هم از آن به دست می آید
۳- نوعی از فولاد جوهردار که از آن شمشیر درست می کنند، فردی که هم اهل قلم هست و هم اهل شمشیر و مبارزه کردن
۴- دارای حشمت و بزرگی
۵- آثار و نوشته
۶- سوددهنده، سودمند، مفید
۷- بسیار
۸- خوش خلقی
۹- مهربان، نصیحت گر، خیرخواه
۱۰- فی الفور، بی درنگ
مجله اینترنتی تحلیلک