کتاب نفس المهموم یکی از معتبرترین کتاب ها در زمینه وقایع کربلا و زندگینامه امام حسین علیه السلام نوشته شیخ عباس قمی است. ترجمه این کتاب توسط علامه میرزا ابوالحسن شعرانی تحت عنوان دمع السجوم انجام شده است. در فصل دوم باب اول کتاب نفس المهموم جلیل القدر چهل حدیث در ثواب گریستن بر مصیبت امام حسین علیه السلام، ثواب لعن قاتلان ایشان و اخباری که در مورد شهادت آن حضرت وارد شده است، بیان شده که این احادیث را خدمتتان تقدیم می داریم. امید که مورد قبول آستان حضرتشان افتد…
حدیث دوم از چهل حدیث کتاب نفس المهموم
به سند متّصل از شیخ مفید -قدّس روحه- از ابن قولویه از ابن ولید از صفّار از ابن ابى الخطّاب از محمد بن اسماعیل از صالح بن عقبه از ابى هارون مکفوف که گفت: «داخل شدم بر حضرت ابى عبد الله علیه السّلام، به من فرمود: براى من شعر بخوان، شروع کردم به خواندن.
فرمود: اینطور نه لیکن چنانکه براى خود مى‌خوانید و چنانکه نزد قبر او رثاى او مى‌کنید، گفت: پس من خواندم: “امرر على جدث الحسین فقل لأعظمه الزّکیّه” و آن حضرت بگریست من خاموش شدم فرمود: بگذر و سایر ابیات را بخوان. من خواندم تا آخر، آنگاه فرمود: زیاده کن.
پس خواندم.
یا فرو قومى فاندبى مولاک
و على الحسین فاسعدى ببکاک
ابو هارون گفت: آن حضرت بگریست و زنان بى‌تابى نمودند و چون خاموش شدند به من فرمود: اى ابا هارون هر کس شعرى دربارۀ حسین علیه السّلام بخواند و ده نفر را بگریاند بهشت براى اوست؛ آنگاه یکى یکى از این عدد کم کرد تا به یکى رسید و فرمود: هر کس شعرى بخواند دربارۀ آن حضرت و یک نفر را بگریاند بهشت از براى اوست. آنگاه فرمود: هر کس یاد او بکند و بگرید بهشت براى اوست.
مؤلّف گوید: این شعر که ابو هارون بخواند «امرر على آه» از اشعار سید حمیرى است چنانکه شیخ ابن نما بدان تصریح کرده است و اشعار چنین است:
امرر على جدث الحسین و قل لأعظمه الزّکیّه
یا أعظما لا زلت من وطفاء ساکبه روّیه
و اذا مررت بقبره فاطل به وقف المطیّه
و ابک المطهّر للمطهّر و المطهّره النقیه
کبکاء معوّله اتت
یوما لواحدها المنیّه
مجله اینترنتی تحلیلک
